Pek çok sağlık dersinde apandis, yirmilik diş ve kuyruk kemiklerinin, fonksiyonellikten uzak olduğu vurgulanır. Söz konusu yapılar; binlerce yıl önce yaşayan ilkel atalarımızdan bize kalan körelmiş organlar ve kemiklerdir. Eh, ne de olsa yirmilik yaş dişleri ağrı ve ateşten başka bir şeye yol açmıyor ve apandis patlamaya hazır bir bomba.
Midwestern University araştırmacıları ise bambaşka görüşte. Araştırmacılar, çeşitli memelilerin apandisin görünümünü, kayboluşunu ve yeniden ortaya çıkmasını gözlemledi. Uzun süreçte, apandisit 29 ile 41 kez büyümüş ve sadece 12 kez ortadan kaybolmuş.
Araştırmacılar şu ifadeleri kullanıyor: "Hayatta kalma arzusu, memelilerin en ilkel içgüdüsü. Vücut, kendini buna göre şartlandırıyor. Apandis önemi küçümseniyor; hatta zararlarından bahsediliyor. Bizce apandis, körelmiş bir vücut yapısı değil. Bu hipotezi içtenlikle reddediyoruz. Eğer durum böyleyse, apandis neden karşımıza tekrar tekrar çıksın?"
Bu araştırmaya bazı tıp adamları da destek veriyor. Apandisi olmayan kişilerde, olan kişilere oranla Clostridium difficile colitis adındaki bakterisel enfeksiyon dört kat fazla yaşanmış. Söz konu enfeksiyon ağrı, ateş ve ciddi mide problemlerine neden oluyor. Pek çok tıp adamı, apandisin yararlı bakterileri vücuda sağlayarak bağışıklık sistemini güçlendirdiğini düşünüyor. Apandis, çekumdaki bağışıklık dokusuna sahip, bu da bizi enfeksiyonlara karşı daha güçlü kılıyor. Üstelik apandisi alınan bazı kişilerde CD4 ve CD8 (bağışıklığı sağlayan hücreler) sayılarında azalım görülmüş.
Araştırmalar sürüp bilimsel bulgular ortaya çıktıkça, doğru bildiğimiz bazı şeylerin dogma olduğunu fark ediyoruz.
