Keşfi yapan ekip, beynimizde bulunan “lenfatik” damarlarının atık sıvıyı sistem attıklarını söylüyor. Aslında bu düşünce ilk olarak İtalyan anatomist Paolo Mascagni tarafından 1816 yılında ortaya atılmıştı. Kendisi bu gözlemi kadavralar üzerinde yapmış ve durumdan emin olamadığı için, dönemin şartlarıyla kanıt sunamamıştı.
Son gerçekleşen deneyde ise günümüzün gelişmiş teknolojisinin de katkısıyla canlı bireyler üzerinde beyin aktiviteleri gözlemlendi. Deney için gönüllü olan 5 bireyin beyinleri MR cihazları tarafından tarandı. Bu işlem öncesinde beyinlerinin her kılcal damarına ulaşabilecek kadar küçük moleküllere sahip “gadobutrol” boyası enjekte edildi. İnsan bünyesine bir zararı dokunmayan boya, manyetik bir yapıya sahip olduğundan gözlem yapmayı kolaylaştırdı.
Teoriye dayanarak Mr taramalarını kontrol eden ekip, lenfatik damarlarımızın söz konusu boyayı kandan ayrıştırdığını fark ettiler. Ardından bulguyu netleştirmek için daha büyük moleküllere yapışan ve kandan ayrılmayan bir başka boya kullanıp tekrar gözlem yaptılar. Sonuç olarak sadece ilk kullandıkları boyanın esrarengiz damarlarımız sayesinde kandan ayrıştırıldığını keşfettiler.
Lenfatik damarların görevi bağışıklık hücrelerini taşımaktır. Kan damarları organlarımıza beyaz kan hücreleri gönderirlerken lenfatik sistemimizde temizlenirler. Bu bulgu, beynimizin kendisine ait bir atık sistemi olduğunu kanıtlıyor. Şimdi ekip farklı beyin hastalıklarının bu sistemdeki arızalar nedeniyle kaynaklanıp kaynaklanmadığını araştırıyor.
Bilindiği üzere tıp fakültelerinde beynin kendine has bir lenfatik sisteme sahip olmadığı öğretilir. Ancak bilimin doğası gereği bir şey, aslı ispatlanana kadar doğru olarak kabul edilir.
Bulgulardan hareketle, araştırmanın kapsamı ve denek sayısı arttırılarak sonuçları uluslararası otoriteler tarafından onaylanması bekleniyor.
