Son yıllarda elektronik dünyası Moore Yasası tarafından yönetiliyordu. Elektronik cihazların kapasitesi, her iki yılda bir hız ve kapasite açısından ikiye katlanıyor. Teknoloji şirketleri her yıl yeni, daha hızlı, daha akıllı ve daha iyi araçlar buluyor.
Intel'in kurucularından Gordon Moore'un açıkladığı Moore Yasası "Bir çipte bulunan transistörlerin sayısı yaklaşık 24 ayda iki katına çıkacak" şeklindedir. Transistörler, kök elektrik şalterleri sınıfındadır ve düşünebileceğiniz tüm elektronik cihazları çalıştıran temel birimdir. Küçüldükçe, daha da hızlı hale gelirler ve çalışması için daha az elektrik tüketirler.
Teknoloji dünyasında, 21. yüzyılın en büyük sorulardan biri şu: transistörleri ne kadar küçük yapabiliriz? Zira onlar ne kadar küçük olursa, daha güçlü, daha verimli cihazlar yapmaya devam ettiğimiz bir noktaya ulaşmamız mümkün.
Bahsi geçen sektör, yalnızca ABD'de yıllık 200 milyar doların üzerinde gelir sağlayan bir endüstri konumunda. Büyümenin durması hiçbir şekilde mümkün değil.
Sınıra yaklaşmak
Şu anda, Intel gibi şirketler transistörler 14 nanometre boyunda seri üretiyorlar. Yani DNA moleküllerinden sadece 14 kat daha geniş. Bunun bir mucize olduğunu söyleyebiliriz.
Günümüzün transistörleri yaklaşık 70 silikon atom genişliğindedir, bu nedenle onları daha da küçültme olasılığı sürekli azalıyor. Bir transistör oluşturabildiğimiz sınırın çok yakınına yaklaşıyoruz. Günümüzde transistörler, bir yerden bir başka yere taşınan elektronları, iletişim kurmak için elektrik sinyalleri kullanmaktadır. Ama elektrik yerine fotonlardan oluşan bir ışık kullanabilirsek, transistörleri daha da hızlı hale getirebiliriz. Işık temelli işleme ile mevcut verileri bütünleştirme yollarını bulma konusundaki çalışmalar, bu yeni mimarinin getirileri...
Öncelikle, veri bir transistörün kaynağına benzer şekilde objektife geliyor. Ardından, görüntü sensöründen fotoğraf makinesindeki kablolara benzer şekilde bir kanal üzerinden geçer.
Ve son olarak, bilgiler, kameranın hafıza kartında depolanır. Bunların hepsi elektronları hareket ettirerek olur. Ortamı olarak ışığın yerine geçmek için aslında fotonları hareket ettirmek zorundayız.
Elektronlar ve fotonlar gibi atom altı parçacıklar, bir yönde hareket ettikleri zaman bile yukarı ve aşağı titreşerek dalga hareketi yapar. Her bir dalganın uzunluğu, nereden geçtiğine bağlıdır.
Işık elektronlardan katbekat daha hızlıdır. Ortalama olarak, fotonlar, çipteki elektronlardan yaklaşık 20 kat hızlı şekilde dolaşabilirler ve en kötü şartta bile, günümüz bilgisayarlarından çok daha hızlı veri işlenebilir.
