İnternetteki ve özellikle de sosyal medyadaki kişisel bilgilerimiz, o bilgilere ulaşabilen kişilerin bizi bizden daha iyi tanımasına sebep oluyor. Bu veriler, milyonlarca kişilik geniş kitleleri araştırmak, tanımak ve tanımlamak için kullanılıyor. Yolda yürürken karşılaştığımız birisine telefon numaramızı ya da evimizin adresini vermeyiz, ancak Facebook gibi hizmetler sayesinde bu bilgiler seçim araştırmalarında bile kullanılıyor.
2016’da ABD’de düzenlenen seçimler sırasında Trump’ın kampanyasına destek veren Cambridge Analytica ismindeki İngiliz şirket, tam 87 milyon insanın verisini çaldı. Üstelik bu veriler, seçimlerle ilgili güvenilir görünen masum bir anket uygulamasıyla yapıldı. Anketi dolduran binlerce insan “Facebook ile giriş” seçeneğini kullandı. Profili açık olan her bir kullanıcının arkadaş listesine erişildi ve zincirleme bir şekilde bilgisi çalınan kişi sayısı 87 milyona çıktı.
Olayın ardından Zuckerberg, çok daha fazla uygulamanın aynı şeyi yapabileceğini, bu sızıntıların 2.2 milyar kullanıcının hepsini etkileyebileceğini açıkladı. Sonra da ABD’de toplam 12 saat ifade verdi. Facebook, çalkantılı süreçte 80 milyar dolara yakın para kaybetse de sonradan finansal açıdan durumu toparladı. Ancak sosyal medyada yürütülen #DeleteFacebook gibi kampanyalar, platformun kullanıcı sayısını düşürmedi.
Goldman Sachs’ın tespit ettiği son verilere göre, tüm kriz ortamına rağmen Facebook’un kullanımı hem kişi hem de saat bazında artıyor:
Mark Zuckerberg, olayların ardından ABD’li senatör ve milletvekillerine verdiği ifadeler sırasında o kadar da zorlanmamıştı. Adeta bir tiyatro gibi geçen ifade süreci sırasında bile Facebook’un hisselerindeki azalma durumu ortadan kalkmıştı.
Facebook siyasi sınırlara, hukuka ve kolluk kuvvetlerine sahip olmayan bayraksız bir ülke gibi. Dünyanın hemen hemen her bölgesinden 2.2 milyarı aşkın ana kullanıcıya sahip. Bu kullanıcıların önemli bir kısmı, şirketin diğer hizmetleri olan Instagram ve WhatsApp’ı da kullanıyor.
Kişisel verilerin ihlaline ilişkin ulusal ya da uluslararası ciddi yaptırımlara yol açacak bir hukuki kuvvet henüz bulunmuyor. Facebook gibi şirketler de dünya ülkelerinin bu boşluklarından faydalanıp, bilgi konusunda çoğu devletten daha güçlü hale geldiler.
