Üzerinde yaşadığımız gezegen haricinde diğer gezegenlerde hayat olup olmadığına dair uzun zamandır araştırmalar yapılıyor. Araştırma başladığından bu yana cevapsız kalan sorularımıza açıklık getirebilecek birkaç teori ortaya atılmıştı. Bunlardan en iyi bilineni Fermi Paradox’u. İtalyan fizikçi Enrico Fermi’nin adını alan teori, evrende gezegenler arası yolculuk yapabilen türler olması ihtimaline rağmen neden bu zamana kadar herhangi bir uzaylıya denk gelmediğimizi sorguluyor.
Yanlış yerlere baktığımızı öne süren bazılarının da olduğu bir çok cevap geldi bu soruya bugüne değin. Bazılarıysa uzaylıların kış uykusuna yattıklarına inanıyorlar. Bir kısmı da gelişmiş teknolojiye sahip tek medeniyetin Dünyalılar olduğunu iddia ediyor.
Gezegen bilimcisi ve NASA’nın ‘New Horizons’ misyonunun yönetici araştırmacısı olan Alan Stern’in tüm bunlara ekleyeceği başka bir teorisi var. Stern bu teorisini American Astronomical Society’nin ‘Gezegen Bilimleri Bölümü’nün düzenlediği yıllık toplantıda paylaştı.
Space.com’un bildirdiğine göre Stern, canlıların galaksinin başka bölümlerinde, yaşadıkları gezegende bulunan okyanusların derinliklerinde bulunuyor olabilecekleri düşüncesini ortaya attı. Bu tip okyanuslar bizim güneş sistemimizde de mevcut oldukları için, galaksimizde bulunma ihtimalleri var. Bu nedenle Pluto, Jüpiter’in uyduları ya da Satürn’ün uydusu Titan gibi yerlere bakmaya gerek yok kanıt bulmak için. Derin okyanuslar uzaylıları, yüzeyi etkileyebilecek şeylere karşı koruduğu için onların evrim geçirmeleri için de fırsat tanıyor olabilir.
“Çarpışmalar ve güneş alevleri, süpernovalar, ya da bulunduğunuz yörünge, manyetik küre tipi, zehirli bir atmosfer… Bunların hiç birinin önemi yok” diyor Stern, okyanus derinliklerinde gerçekleşen bir hayat üzerinde.
Dış dünya bilgisi
Teorisini açan Stern sözlerine devamla, okyanusların derinliklerinde yaşayan uzaylıların, yüzeyde bir hayat olduğundan haberdar olmayabileceklerini söylüyor. Eğer bu konuda bilgi sahibi değillerse, çok daha büyük yapıda olan galaksi hakkında da hiçbir şey bilmiyorlardır. Maalesef iletişim kurmaya çalışıyor olsalar bile, bu girişimleri herhangi bir spektrumda yakalama imkanımız yok. Çok düşük radyo frekansları işe yarayabilir belki ama, bu durumda bile ihtimaller çok çok zayıf.
Aynı zamanda okyanus ortamında yaşıyor olma durumu da var. Yıldızlar arası bir yolculuk gerçekleştirmek için hayat destek sistemlerinin önemli miktarda suya ihtiyacı olacaktır. Yüksek miktarda su, oldukça ağır olacaktır. Bu sefer de bulundukları gezegenin yörüngesinden çıkabilmek için gerekli itmeyi sağlayacak yakıt miktarı da artacaktır.
Bununla birlikte Stern’in teorisi sadece bir teori. Bunu kesin bir cevap olarak da görmüyor. “Belk ide bu sorunun tek bir cevabı yok. Bu teoriyle tartışmaya yeni bir etken eklemiş oluyoruz” diyor.
