Noktalama işaretleri ve emojileri kullanmak, yazdığımız metinlerdeki anlamı değiştiren ve karşı tarafa verilecek mesajın en doğru şekilde iletilmesini sağlayan şeyler. Teknolojinin gelişimiyle kendimizi eski dönemlere kıyasla daha çok yazı dili ve bu ufak sembollerle ifade ediyoruz.
New York Üniversitesi ve Binghamton Üniversite araştırmacıları tarafından yayınlanan bir çalışma, dijital dünya aracılığıyla iletişim kuran herkesi, yani hepimizi ilgilendiriyor.
Binghamton Üniversitesi Psikoloji Profesörü Celia Klin araştırma hakkında, “Yüz yüze iletişim kurmanın aksine noktalama işaretleri ve emojileri oluşturan semboller, yazılarımızdaki ses tonunu, duraksamaları ve ekstra dil ipuçlarını ifade ediyorlar. Bir sohbet esnasında yazdıklarımız; yüz ifadelerimizi, ses tonumuzdaki artışı ve kelimelerin anlamını değiştirebiliyor.” açıklamasında bulundu.
Metinlerin, emojilerin (o.O), mesajlarımızdaki düzensiz yazımların (evvvveeeet gibi), noktalama işaretlerinin (!!!) yüz yüze iletişimi, mesajlara ve benzeri ortamlara en kolay şekilde aktarmanın önemli bir yolu olduğu belirtiliyor.
Prof. Klin liderliğinde 2016 yılında yapılmış bir araştırmada kısa mesajların, noktalama işaretleri ve sembollerin kullanılmadığı kısa mesajlara göre daha samimiyetsiz olduğu kanıtlanmıştı. Metinleri okuyan kişiler, sembollere ayrıca dikkat etmeseler de karşıdaki kişinin duygusal durumu ve anlatmaya çalıştığı şey hakkında bir nevi alt anlamlar sunuyorlar.
Aslında noktalama işaretleri bir romanda ya da bilimsel bir makalede aynı şekilde yorumlanmıyorlar. Çünkü karşımızda bir insan yok ve anlatılan durumların geniş çaplı betimlerini okuyoruz. Ancak tıpkı yüz yüze iletişimde olduğu gibi kısa mesajlar, olabilecek en pratik şekilde ifade imkanı sunuyorlar. Bu nedenle içinde bulunduğumuz durumu sembollere dökmek sanılanın aksine yapaylık değil, daha anlaşılır bir iletişim kurmamızı kolaylaştırıyor. Hatta bazen “Evet” ya da “Peki” gibi kısa mesajları alınca, yanlış anlaşılmalar dahi yaşanabiliyor.
Elektronik iletişimde araştırmacıların gördüğü şey, karşılanmamış bir dil gereksiniminden doğan iletişim kopuklukları oldu. Bu durumla başa çıkmak için oluşturduğumuz semboller ve ifade yöntemleri, yeni bir dil yapısı oluşturuyor olabilir. Mesajları bir romandan daha farklı şekillerde okuyoruz.
Yani dijitalleşme sürecimiz ve dijital iletişim yöntemleri, yeni bir iletişim tarzının ve yeni bir dil üzeri dilin oluşmasını sağlıyor. Muhtemelen bundan 1000 yıl sonra yeryüzündeki dillerin büyük çoğunluğu yok olduğunda, insanlığın kullanacağı iletişim dili bugünün dijital dil yapısına çok benzeyecek.
Yoksa siz hala sadece emojilerle yazılan romanı “okumadınız” mı?
