Biçim itibariyle sert olmakla birlikte, güvenli şekilde hazmedilebilecek biyomateryaller artık her yerden temin edilebiliyorlar. Bu tip bir teknolojiyi tıbbi implantlarda, doğada kullanılan sensör ve giyilebilir cihazlarda, kullanılıp atılabilir cihazlarda bulmak mümkün. Fakat, aynı zamanda hazmedebileceğiniz cinste bir sensör yapmak ise oldukça zor. İşte İsviçre’li araştırmacıların yaptıkları şey de tam olarak böyle bir şey. İnce ve yenilebilir özelliğe sahip olan bu sensör herhangi bir yiyeceğe konularak, yemeğin sıcaklığını kablosuz olarak bildiriyor. Artık sebze ve meyvelerimiz de ‘Nesnelerin Interneti’nin bir parçası haline gelmeye hazırlar.
Post doktorasını yapmakta olan Giovanni Salvatore adlı araştırmacının yönetimindeki araştırma ekibi bulgularını, ‘Advanced Functional Materials’ adlı dergide yayınladılar. Süper incelikteki mikrosensörlerin yapım maddeleri mısır ve patates nişastası, insanların hazmedebilecekleri türde magnezyum ve suda çözünebilen silikon dioksit ve nitrit’ten oluşuyor. Sensör, 16 mikrometrelik inceliğiyle, 100 mikrometre kalınlığındaki insan saçından daha ince.
Salvatore yaptığı bir açıklamada “Avrupa’ya yapılan nakliyatlarda Japonya’dan gelen balıkların içerisine bu sensörü yerleştirebiliriz. Böylece balıkların yeterince soğuk derecelerde tutulup tutulmadıkları sürekli olarak gözlem altına alınabilir” diyor. Tabii bu sensörün sadece hazmedilebilir olması yeterli gelmiyor. Zira yiyeceklerin karıştırılması gibi güç uygulanan durumlara karşı da oldukça dayanıklı olması bir diğer zorunluluk.
Yeni sensörlerin mikro pile, mikro işlemciye ve ileticiye bağlanması için şimdiye kadar biyolojik çözünebilme özelliğine sahip kablolar kullanılmış. Fakat ekip, ‘biyolojik uygunluktaki enerji kaynağı’ kullanarak bu verileri kablosuz olarak iletebilecek güç ve iletim kaynaklarını araştırmaya devam ediyor. Bu tip biyolojik uygunlukta mikro sensör yapımı hem zaman açısından, hem de maliyet noktasında sıkıntılara sebep olabilir. Salvatore, daha fazla zaman ayırıp, daha fazla üretim yapılmak suretiyle üretim için gereken maliyet ve emeğin belirgin oranda azaltılabileceğini düşünüyor.
Salvatore bu sensörlerin aynı zamanda gaz tesisi yapımı, ultraviyole ışık miktarı ya da basınç ölçümü gibi durumlarda kullanılabileceğini de belirtiyor.
