Sprittles'ın oluşturduğu yeni teoriye göre, bir damla su düştüğü zaman damla ile yüzey arasında oluşan ve son derece ince olduğu için etrafa itilemeyen mikroskobik hava katmanı (öylesine ince ki bir mikron, insan saçı kalınlığının 50’de biri) onu yüzeye yayılmaktan alıkoyuyor. Bu ince hava boşluğu ve su arasında sıkışmadan doğan bir itme kuvveti ile su yeniden havalanıyor, böylece sıçrama oluşuyor.
Düşen su damlasının büyüklüğü ile arada kalan havayı kıyaslayacak olursak 1 cm kalınlığındaki hava boşluğunun plaja doğru gelen bir tsunamiyi durdurup, tüm plaja dağıtması örnek gösterilebilir.
Sprittles bu son derece hızlı gerçekleşen olayı, bazı mikroskobik dinamikleri ele alarak teorileştirdi. Teori, sıvının viskositesi yani akmaya karşı olan direnci, havanın sıkışmadan oluşan basıncı gibi farklı bir takım fiziksel koşulları hesaba katarak, sıçramanın meydana gelip gelmeyeceğini öngörebiliyor.
Hava basıncının daha düşük olduğu ortamlarda bu olayın gerçekleşmesi daha güç, çünkü hava sıkıştığı ortamdan daha kolay kurtulabiliyor yani suya daha az direnç
gösteriyor. Rakımı yüksek yerler bu olayın daha az gözlenebileceği yerler de diyebiliriz.
Sıçramanın anatomisini oluşturan fiziksel koşulları anlamak, sıçrama olayının nasıl önüne geçebileceğimizi anlamamıza ve buna bağlı olarak çeşitli alanlarda potansiyel atılımlarda bulunmamıza imkan sağlayabilir. 3D printerlar ve işitme cihazları gibi kişiye özel satışı yapılan ürünlerin çalışma prensiplerinin nerdeyse en önemlisi sıvıların damlama hareketi. Bu sebeple sıçramayı azaltmak veya ortadan kaldırmak bu gibi ürünlerin kalitesini arttırmada baş rolü üstlenmekte. Sıçramalar ayrıca adli tıbbın da önemli bir parçasını oluşturmakta. Örneğin kan damlasının sıçrayıp sıçramadığı bilgisi, kan damlasının nereden geldiğine dair ipucu sağlayabilir, buna bağlı olarak da sıçramayı daha iyi anlamak adli tıpta bir suç ya da cinayetin araştırılmasında önemli bir rol üstlenebilir.
