Bilim insanları, Avrupa'da büyük soğuma riskini ciddi olarak hafife alıyor gibi gözüküyor. Oysa ki tehlike, biz farkında olmadan yaklaşıyor.
Sıcak, tatlısu kütlesi yükseldikçe, Atlantik Okyanusu boyunca kuzeye doğru ilerleyip Kuzey Kutbu'na doğru seferine devam eder. Kuzey Kutbu'nda, buz gibi rüzgarlar yüzeydeki ısıyı soğurur ve daha serin ve okyanus tabanına yoğunlaşır. Böylece Kuzey Kutbu'ndan daha düşük enlemlere doğru yolculuk başlar.
Yüzeyden sıyrılmış ısı, yerel iklimi yeniden şekillendirir. İzlanda, İngiltere gibi ülkelerin havasını yavaş yavaş artırır. Bu şekilde; bölgeler yaşanabilir hale gelir.
Sorun tam da bu noktada başlıyor: Dengeyi Kuzey Atlantik'te bulunan ve güneye doğru giden tuzlu, yoğun ve kuzeye doğru hareket eden sıcak su devinimi, yani "AMOC" sağlıyor. Maalesef AMOC, uzun süredir güç kaybediyor. Bu da İngiltere ve İzlanda gibi bölgelerde aşırı sert kışlara neden olabilir. Bazı bilim adamları AMOC'un tamamen çökmek üzere olduğunu ve bunun Amerika'yı da etkileyeceğini düşünüyor.
Bu bilim adamlarına bir örnek, Yale Üniversitesi jeofizik uzmanı Wei Liu'dan geldi. Wei Liu "artan ısının ve salınan karbondioksitin doğrudan AMOC'un çöküşünü sağlayacağı" görüşünde. Yine de AMOC hala dayanmaya devam ediyor.
Süreç böyle devam ederse, dünyanın diğer bölgeleri dayansa da, pek çok Avrupa ülkesi yüzlerce yıl içinde aşırı soğuktan yaşanmaz hale gelebilir.
Şimdi bilim insanları, AMOC'un ne zaman tamamen yok olacağını hesaplamak ve gerekli önlemleri almak için veri toplamak zorunda.
