Oldukça marifetli olan telomere, maalesef sürekli olarak bölünen yapılara ayak uyduramıyor ve bir noktadan sonra uzunluğunu kaybetmeye başlıyor. Uzuluğu kısaldıkça koruma görevini yapamamaya başlayan bu yapı, kromozomun yaşlanmasını engelleyemez hale geliyor. Telomere'lerin kısalmasını engellemeye çalışan Elizabeth Parrish ve ekibi, keşfettikleri telomere uzatma tedavisini 2015 senesinde bir deneğe uyguladılar ve sonuçların kendini göstermesi için tam 1 sene beklediler.
Bugün yapılan açıklamalara göre son ölçümleri yapılan deneğin telomere tedavisi başarıyla sonuçlandı. Öncelikle beyaz kan hücrelerindeki telomere boyutu ölçülen denek, uygulanan telomere uzunluğu arttırma tedavisinin ardından sadece 1 sene içerisinde 20 sene önceki telomere uzunluğuna kavuştu. Bu sonuç, deneğin gençleştiği anlamına gelmiyor ancak artık çok daha yavaş bir şekilde yaşlanacağını ve belki de sürekli olarak uygulanan tedaviyle hiçbir zaman yaşlanmayacağını gösteriyor.
BioViva tarafından açıklanan sonuçların bağımsız bir araştırma kuruluşu tarafından da teyit edilmesi bekleniyor.