Gök bilimciler ilk kez, yıldızların yer çekimine ilişkin bir fenomeni gözlemlemeyi başardılar. Genel görelilik teorisinin bir parçası olan ve bir yıldızın yer çekimi sayesinde ışığı bile saptırdığına dayanan olay, Einstein’ın bir asır önce hiçbir teknoloji kullanmadan yaptığı çalışmalarda teori haline gelmişti. Söz konusu gözlemle varlığı ispatlanan olay, bizden çok uzakta bulunan yıldızların kütlesini ölçmek ve sistemlerini yakından tanımak için kullanılabilir.
Einstein'ın genel görelilik kuramına göre, büyük nesnelerin yer çekimi dolayısı ile uzay eğilir veya çarpıtılır. Aynı şekilde Einstein böyle bir çarpıklığın, Dünya’dan çok uzakta bulunan bir yıldızdan gelen ışığı bükeceğini ön görmüştür. Bunun için uzak yıldız ile Dünya arasında bir yıldız daha olması gerekiyor. Aramızda bulunan yıldız uzayı büktüğü için, uzak yıldızdan gelen ışığı da büküyor. Başka bir deyişle tıpkı Ay tutulması gibi bir olay gerçekleşiyor fakat, kütleler muazzam boyutlarda olduğundan uzay-zaman ve ışık bükülüyor.
Bu durumda aramızda kalan yıldızın yer çekimi, uzaktaki yıldızdan gelen ışığı daha da parlaklaştırıyor ve bir büyüteç, bir mercek görevi görebiliyor. Dolayısı ile ışığın kaynağı olan uzak yıldızı, olduğundan daha yakın görebiliyoruz.
Einstein 1936'da Science dergisinde yayımlanan bir makalesinde, yıldızların birbirlerinden fazlasıyla uzak olması gerektiğini belirterek bu fenomeni gözlemlemenin imkansız olduğunu dile getirmişti. Gözlemi yapan ekibin lideri Kailash Sahu, bulgularını aynı dergide yayınlanan yeni bir araştırmayla bildirdi.
Sahu “Einstein gurur duyardı” şeklinde konuştu:
Sahu'nun ekibi, gözlem için Hubble Uzay Teleskobu'nu kullandı. Stein 2051 B olarak adlandırılan yakın yıldız etrafında söz konusu fenomen, Ekim 2013 ile Ekim 2015 tarihleri arasında toplam 8 kez gözlemlendi.
Söz konusu araştırma Einstein’ın genel görelilik teorisine dair en büyük kanıtları sunuyor. Ayrıca bizden çok daha uzakta bulunan farklı sistemleri tanımanın ve onları araştırmanın yeni yöntemlerini sunuyor.
