Hubble teleskobuna adı verilen gök bilimci Edwin Hubble, 1926 yılında galaksileri sınıflandırmamız için karmaşık bir çalışma yaptı ve kendinden sonraki keşifleri bir sistem içine oturtmayı başardı. Bu yöntem, galaksileri şekillerine göre 3 gruba ayırma prensibine sahipti: Eliptik, spiral ve düzensiz galaksiler. O zamandan beri astronominin odak konularından birisi de galaksilerin neden farklı şekillere sahip olduğuydu.
Kabul görmüş en yayın teorilerden biri, galaksilerin içinde bulunan yıldız ve bulutların sürekli hareketinden ve bir araya gelmelerinden dolayı değişen yer çekimsel alana bağlıydı. Diğer bütün teorilere göre bu daha bilim dostu bir açıklamaydı. Ta ki yeni sonuçlanan bir araştırmaya dek.
Galaksilerin gençlik fotoğrafı çekildi:
Japonya Ulusal Astronomi Gözlemevi’inde çalışan astronomlar, galaktik metamorfoz denilen fiziksel değişim sürecini anlamak için, zamanında Hubble’ın sahip olmadığı teknolojilerle uzak galaksileri izlediler: Dünya'dan yaklaşık 11 milyar ışık yılı uzaklıkta bulunan 25 galaksi araştırmanın çıkış noktası oldu. Bu, söz konusu bölgelerin 11 milyar yıl önceki haline bakıyor olmak demekti, bahsettiğimiz zaman Big Bang’dan 3 milyar yıl sonrasıydı. Çünkü gözlemlenen bölgedeki ışıklar (görüntüler) 11 milyar yılda dünyamıza ancak ulaşmışlardı.
Büyük eliptik galaksilerin merceksel galaksilerle çarpışması sonucunda oluştuğu sonucuna varıldı, fakat bilim insanları alternatif bir yol olabileceğini de belirttiler. Söz konusu uzak galaksilerden gelen zayıf ışıkları yakalamak kolay bir iş değil. Bunun için Hubble Uzay Teleskobu'nun yanında Hawaii’deki Subaru Teleskobu da kullanıldı. Yani dünyanın her bölgesinden 25 yaşlı galaksi inceleme altına alındı.
Teleskopların elde ettikleri veriler birleştirildi ve galaksilerin 11 milyar yıl önce nasıl gözüktükleri anlaşıldı. Bu, bilindiği kadarıyla benzer kadere sahip galaksimiz Samanyolu'nun ve diğer yakın galaksilerin geçmişlerine ışık tutmak demekti. Galaksilerin 3 farklı şekle sahip olmalarının sebebinin şiddetli çarpışmalar olduğu yalanlandı.
Galaksiler, merkezlerindeki yoğun bölgelerinde yeni yıldızlar üretiyorlardı. Çünkü elde edilen görüntülerde galaksi merkezlerine doğru çakışan ve birleşen büyük toz bulutları olduğu tespit edildi. Bilindiği üzere toz bulutları, yıldızların ve gezegenlerin ilk formlarıydı.
Araştırma garip galaksi şekillerinin çarpışmaları sonucu değil, yeni yıldızların galaksi merkezlerinde oluşması sonucunda oluştuğunu ortaya çıkarttı. Söz konusu bulgular, kozmik evrime ilişkin bilinen gerçeklerin bir kısmını değiştirip bilim insanlarının evrene bakış açılarını derinden etkileyebilir.
Her zaman olduğu gibi, evrene ne kadar çok doğru soru sorarsak o kadar cevap almaya devam edeceğiz. Kim bilir, belki de galaksimiz Samanyolu’nun makus talihi hakkında daha derin bilgiler elde edeceğiz.
