İnsanların şakaya ya da komediye gülme eğiliminde olduklarını söyleyen Sophie Scott, Robert Provines adlı bir psikologun bu durumun yanı sıra aslında insanların çoğunlukla diğer insanlarla birlikte olduğunda güldüğünü bulduğunu belirtti. Bunun anlamının kahkahaların sosyallikle birlikte çalışması olduğunu belirten Scott, insanların sevdiklerini göstermek için güldüğünü söyledi.
Bunu sayısal olarak da belirten Sophie Scott, insanların diğer insanlarla birlikteyken attığı kahkaha oranının yalnızken attığından 30 kat fazla olduğunu ifade etti. Bu sayının bu kadar fazla olmasının sebebinin 'sosyal duygu' olduğunu kaydeden Scott, “İnsanlarla birlikte güldüğünüzde onlarla aynı fikirde olduğunuzu, ya da aynı gruba dahil olduğunuzu göstermiş oluyorsunuz." ifadelerini kullandı.
Gülmeler arasındaki en önemli iki farkın istem dışı olması ve iletişimsel olup olmadıkları olduğunu söyleyen ünlü nörolog, "Güldüğünüz zama geri dönüp gülmemeyi seçerseniz tamamen farklı hissedersiniz bu da kaybettiniz demektir" dedi. BBC'de yer alan bir başka mülakatında Scott'un bulduğu, gülme arasındaki bir diğer fark da şu şekilde özetleniyor: "Kontrollü ya da fazla içten olmayan gülmelerde ses genellikle burundan gelirken, istemsiz gülmelerde gülme sesinin burundan gelmez." Scott, bunların farklı beyin sistemleri türlerine işaret ettiğini belirtti.
Şempanze çeşitlerinin iki farklı şekilde güldüğünü belirten Scot, şempanzelerin daha uzun süre oynamaya çalıştıklarında farklı güldüklerini söyledi. Bu durumun insanların istemsiz kahkahaları ve sosyal kahkahaları gibi bir anlamda iletişim olduğunu düşündüğünü kaydetti. İstemsiz kahkahaları sonlandırmanın oldukça zor olduğunu söyleyen Scott, bunun için çabalandığında komik sesler çıktığını kaydetti. Sosyal kahkahalarda ise durumun daha farklı olduğunu belirten Sophie Scott, onları sonlandırmanın daha kolay olduğunu söyledi. Scott, gülmeyle ilgili olarak son olarak şu ifadeleri kullandı: "Öyleyse, gönüllü veya istem dışı olsun, paylaşmaktan mutluluk duyduğumuz bir şey."
