ABD'deki Kaliforniya Üniversitesi'nden bir grup bilim insanının gerçekleştirdiği çalışmaya göre, bundan 2-3 milyon yıl önce atarımızın geçirdiği bir genetik mutasyon ile CMAH adlı gende fonksiyonel kayıp meydana geldi ve söz konusu kayıp ciddi değişikliklere sebep oldu.
Çalışma ayrıca, bu genin değişime uğramasının, insanların öbür canlılara oranla daha uzun mesafe koşabilir duruma gelmesini sağlamış olabileceğini ortaya koyuyor.
Mutasyon, ormanlardan uzak bir hayata uyum sağlayan ve Afrika'daki çorak savanlara giden erken hominidlerin döneminde gerçekleşti.
Bacak ve ayaklarda değişime yol açtı
Atalarımızın fizyoloji ve iskeletinde meydana gelen ve bizi primatlardan ayıran bu değişim; büyük ayaklar, güçlü gluteal kaslar ve uzun, yaylı bacaklar geliştirmemizi sağladı. Sonuç olarak da, ilk hominidler uzun mesafeleri bitkin düşene dek koşabilir hale geldiler.
Bilimciler, insanların gelecek nesillerin hayvan hücrelerini kaplayan şeker moleküllerini nasıl işlediğini değiştiren eski bir hastalığa reaksiyon olarak CMAH'ın işlevini yitirdiğini düşünüyorlar.
Kanser ve diyabet riskini artırdı
Bu tek değişikliğin, kanser ve tip 2 diyabet riskimizi artırmaktan bağışıklığımızı güçlendirmeye değin her şeyi etkilediği sanılıyor.
Araştırmacılar, CMAH geninin işlevsel kaybının insan evrimini ne şekilde etkilediğini ortaya çıkarmak için fareler üzerinde çalıştılar.
Deney farelerinde de benzer değişimler gözlendi
CMAH'den yoksun bırakmak için kas distrofisine meyilli fareler tasarlandı ve bu hayvanlar koşu bandı ile koşu tekerleri üzerinde koşarken gözlemlendi.
Bilim insanları, CMAH bulunmayan farelerin kontrol farelerinden daha geç yorulduğunu, mitokondrilerin daha verimli bir biçimde emildiğini ve arka bacak kaslarının daha büyük olduğunu belirlediler.
Her ne kadar fareler üzerinde test edilmiş olsa da; araştırmanın, CMAH kaybının avcı-toplayıcı atalarımıza avantaj sağlamış olduğuna ilişkin önemli bir işaret verdiği vurgulanıyor.
