Kulak, pek bir sırrı yokmuş gibi görünse de aslında insan vücudunun en kritik ve en çok araştırılan organlarından biri. Yalnızca işitme organı oluşu sebebi ile değil beyin ile iletişim kurma yolları sebebi ile de üzerinde sürekli araştırmalar yapılıyor. Kulakta başlayan ancak birçok sistemimizi etkileyen hastalıklar ve işitme duyusunun kritikliği düşünülünce de, kulaklarımıza çok iyi bakmamız gerektiği fikrine varabiliriz.
Bilim insanları, kulağın sesin hangi taraftan geldiğini nasıl anladığını ve beyne bunu nasıl ilettiğini keşfettiler. ITD olarak adlandırdıkları bu olay aslında basit olarak bir stereo sistemi ve sesin her iki tarafta nasıl duyulduğunu ve sesin ilk olarak hangi kulakta duyulduğunu belirliyor. Ancak bu seslerin yatay düzlemde nasıl algılandığını açıklayabiliyor.
Kanada'daki Montreal Üniversitesi'nden nörobilimci Régis Trapeau tarafından yürütülen bir araştırma, dikey olarak kulağımıza gelen sesleri daha farklı algıladığımız düşüncesi üzerinde ilerliyor. 16 gönüllü üzerinde yapılan bir araştırmada, sesin yüksekliği ve kaynak sayısı artıkça, nöron aktivitlerin azaldığı fark edildi. Bunun sebebi henüz tam olarak çözülemese de, bilim insanları bunun sesin kaynağının nereden geldiğine dair evrimsel bir adaptasyon olduğu ve yatay seslere oranla dikey düzlemdeki sesleri daha rahat algılayabildiğimizi düşünüyorlar.
Kulak şekillerinin araştırma üzerindeki etkisi ise, sebebi bilinmese de şu şekilde açıklanıyor; deneyler sırasında kullanıcıların kulaklarına silikon kalıplar takılıyor ve değişen kulak şekilleri, deneklerin seslerin hangi kaynaktan geldiğini algılamalarını zorlaştırıyor. Ancak belli bir adaptasyon sürecinden sonra, kulağının yeni şekline alışan denekler, ses kaynaklarını yeniden doğru bir şekilde tahmin ediyor. Bu da kulak şekillerimizin duyumuzu ve algımızı bir şekilde etkilediği düşüncesini ortaya koyuyor.
