Denizaltılar, suyun getirmiş olduğu kısıtlamalar nedeni ile suyun üzerinde bulunan herhangi bir araç ile doğrudan iletişim kuramazlar. Bu durum, denizaltı gibi son derece efektif bir araçtan tam manasıyla faylanılamaması anlamına geliyor.
MIT’deki bilim insanları ise bu durumu değiştirmeye fazlasıyla yaklaştılar. Hava-su sınırlamalarını aşmak için bir sonar-radar karışımı bir teknoloji kullanan prototip, denizaltı iletişimini yakın gelecekte kalıcı olarak değiştirebilir.
Translasyonel Akustik-RF (TARF) adı verilen yaklaşım, denizaltıdan yüzeye bir sonar sinyal gönderir. Sinyalin oluşturduğu farklı frekanslardaki titreşimler 1 ve 0’lara karşılık gelir. Suyun üzerinde bulunan bir yüksek frekans radarı, denizaltıdan gönderilen bu sinyalleri alır ve veri bitlerine dönüştürür. Bu bitler de anlamlı cümleler oluşturulmasını sağlar.
Bilim insanları, büyük dalgalar ile küçük dalgalar arasındaki farkı anlatmak için dalgaların frekanslarından faydalanıyorlar. Şu ana kadar gerçekleştirilen ilk prototip, 16 santimetrelik dalgalarda başarıyla çalıştı. Fakat araştırmacılar, söz konusu yaklaşımı zorlu okyanus sularında kullanılabilecek şekilde geliştirmeyi hedefliyor.
İlk üretilen prototip yalnızca saniyede birkaç yüz bit veri aktarımını mümkün kılıyor. Dolayısı ile bu yöntem ile fotoğraf ya da detaylı bir rapor iletmek en azından şu an için mümkün değil. Yine de ilerleyen dönemde söz konusu teknolojinin istenilen seviyeye ulaşma ihtimali yüksek.
