1987 senesinde, Antartika üzerinde ozon tabakasının yırtılması ve bu yırtığın boyutunun büyümesiyle dünya ülkeleri ortak bir karar ile kloroflorokarbonlar (CFC'ler) adı verilen çeşitli kimyasalların kullanımının yasaklanması ya da denetlenmesi konusunda bir anlaşmaya vardılar. Zaman içerisinde bu kimyasalların kullanımının azalması ile yırtık küçülmeye başladı ve her şey yolunda gibi görünüyordu.
Ancak 2013 senesinden başlayarak günümüze kadar benzer ve yasaklı kimyasalların yeniden salınımının başladığı gözlendi. CFC11 olarak adlandırılan bu kimyasalların genellikle soğutucularda, köpük yapımında ve leke sökücülerde kullanıldığı biliniyor. Bu kimyasal türlerinin kullanımı 2006'dan beri neredeyse tüm ülkelerce sıfıra yakın rapor edilmiş, ancak 2013'ten bu yana yılda 14.300 ton kullanıldığı yapılan son araştırmalarda ortaya çıktı.
Çalışmayı yürüten kimyager Stephen Montzka, bulguların son derece şaşırtıcı olduğunu söylüyor. Elde edilen verilere göre kimyasalların emisyon miktarları 20 sene öncesiyle neredeyse aynı. Bu da ortada bir problem olduğunu gösteriyor. Araştırmacılar, incelemelerin devamında gelen verilere göre Çin, Moğolistan ve Kore yakınlarında salınım miktarının oldukça fazla olduğunu ve bu ülkelerde kimyasalların izinsiz ve raporlara yansıtılmadan kullanıldığını düşünüyor.
Kullanımın bu şekilde devam etmesi durumunda ozon tabakasının incelmesini engelleyen çalışmaların baltalanacağı ve ozon yırtıklarının yeniden tehlikeli boyutlara ulaşacağı düşünülüyor.
