Termobarik bombalar (vakum silahları olarak da biliniyorlar) tanımlamamız gerekirse, Amerikan ordusunun özellikle Afganistan savaşlarında kullandığı silah türü ibarelerini kullanabiliriz. Söz konusu patlayıcıların en çarpıcı özelliği, dar alanda genişleme özellikleri. Silah, ilk aşamada ön kademeleri tuzla buz ediyor, ikinci aşamada ise şok dalgaları ile derindeki hedeflere odaklanıyor.
Ünlü savaş sanatları ve savaş teknolojileri uzmanı Herman Wong'a göre bu silahların, modern savaşlarda kullanılmamasının belli nedenleri mevcut.
İlk neden maliyet; zira termobarik silahların kullanım alanları çok geniş değil. Buna ek olarak termodinamik mimariler, neredeyse biyolojik silahlarla kıyaslanacak kadar kirliler ve nispeten küçük çatışmalarda (Suriye, Ukrayna, Yemen gibi ülkelerde) kullanılmalarına gerek yok.
Geleneksel silahlar; patlayıcı ve oksijen karışımları (yüzde 30 yakıt ve yüzde 70 oksitleme mimarisi) meleziyken; termodinamik silahlarda yüzde 100 yakıt bulunuyor. Söz konusu yakıt, havadaki oksijeni tüketerek adeta bir kitle imhaya yol açıyor. Böylece geleneksel silahlara göre çok daha büyük bir patlama gücü çıkıyor.
Son zamanlarda, termobik silahların kullanımı hakkındaki en belirgin raporları Suriye'den alıyoruz. Zira Suriye'nin müttefiki Rusya, bolca termodinamik silaha sahip ve Rus lider Putin, bunları kullanmaktan kaçınmıyor. Yine de termobarik mimariler, sıradan olmaktan çok uzak ve yanlış ellere düştükleri takdirde büyük çaplı felaketlere neden olabilecek potansiyele sahipler.
