Spiral galaksiler, göze hoş gelen, sıcak genç yıldızların oluşturduğu yıldız ve gaz kümeleridir. Bilim insanlarının bugüne kadar keşfettikleri galaksilerin çoğunun şekli de spiraldir. İçinde bulunduğumuz Samanyolu da bu galaksilere bir örnektir.
Çoğu spiral galaksi, dönen bir yıldız diski ile çevrelenmiş bir çıkıntı içerir. Merkezdeki çıkıntılar genellikle daha yaşlı ve sönük yıldızlardan oluşur, hatta çıkıntıların süper kütleli kara delikler içerdiği düşünülüyor. Samanyolu Galaksisi gibi, galaksilerin 3’te 2’si, merkezlerine doğru uzanan bir bar yapısı da içerir.
Çıkıntılar etrafında dönen yıldızlar, galaksiyi çevreleyen kollara ayrılır. Bu spiral kollar, yüksek miktarda gaz ve sönmeden önce parlak biçimde parlayan genç yıldızlar içerir. Bilim insanlarına göre, oluşan bu kollar, dıştaki diskten geçen yoğunluk dalgalarının bir sonucu. Galaksilerin birbirleriyle karşılaşmaları sonucunda, küçük galaksinin kütlesinin, büyük galaksinin yapısını etkilemesinden dolayı yoğunluk dalgaları oluşabileceği fikri kabul görüyor.
Spiral Galaksilerin, spiraller büyüdükçe eliptik galaksilere dönüştüğü düşünülmektedir. Fakat eliptik galaksilerin eski yıldızlardan oluştuğu ve ortaya çıkmasının zor olduğu fikirleri çok net değil.
Bilinen en büyük hacimli spiral galaksi, 522 bin ışık yılı uzağımızda, bir spiral kolu bulunan NGC 6872’dir. Bu galaksi, Samanyolu’nun neredeyse 5 katı büyüklüğündedir. 2017 yılında keşfedilen, 11 milyar yıllık eski bir spiral galaksi olan A1689B11’un, bilim insanlarına spiral galaksilerin değişim süreci hakkında bilgi sağlaması bekleniyor.
