Yapay zekânın insanlara hizmet etmesi için daha ‘insani’ olması gerekmez. Şirketlerin asıl yapması gereken yapay zekaları belirli özelliklere göre geliştirip tüketicilere çeşitli alanlarda sunmak olmalı. Bunun nedenlerinden bahsedecek olursak:
Kişiselleştirme arzusu
Teknolojiyi daha insani hale getirme çabası anlaşılabilir bir durum zira insanoğlu yüzyıllardır hayvanları veya cansız objeleri kişiselleştirme eğilimindedir. Yapay zekâlarda da maalesef durum böyle olmaya başladı. Magic Leap’in Mica’sını göz önünde bulunduralım. Mica, göz teması kurabilen, gülümseyebilen ve hatta esneyebilen bir sanal asistan.
Magic Leap’in sözcülerinden biri Mica’yı ‘yapay zekâyı insana benzetmek için teknolojiyi ne kadar zorlayabiliriz?’ mantığıyla yaptık diyor. İyi hoş, fakat ne gerek var? Cansız objeleri kişiselleştirmek her zaman iyi bir fikir olmayabiliyor. Hatta bu tür yapay zekâların şirketlere kötü şekilde geri tepmesi düşündüğünüzden daha olasıdır.
Yapay zekânın insanlaştırılmasının tehlikeleri
İnsan etkileşimlerini değiştirmek için otomasyon kullanan şirketler, bu teknolojilerin kendilerini sunuş biçimleri hakkındaki yasal sorunlarla uğraşmak zorunda kalıyorlar. Şirketlerin yapay zekâlarını insan gibi göstermeye çalışmalarının sebeplerini yeniden düşünmeleri gerektiğine dair birçok pratik neden var:
1. Yanlış beklentiler: Yapay zekâ yeniliği yarışında piyasa, tek görevli, sınırlı yeteneklere sahip ve az işe yarayan sanal asistanlarla doldu. Eğer bir sanal asistan kendini insan olarak tanıtıyorsa, insanların yapabildiği şeyleri de yapmalı.
Bu yüzden bir müşteri uygulamanın hizmet sınırına ulaştığında ve fazlasını yapmak istediğinde bu çok sinir bozucu bir hâl alabiliyor. Microsoft’un Clippy’sini hatırlayalım. Bir nesli Word kullanırken canından bezdiren ancak nadiren yardımcı olan güya ‘sanal yardımcı’.
2. Yapay zekâlara insani kusurları tanıtmak: Neden büyük şirketler yapay zekâyı daha insani bir hale getirmeye çalışıyorlar? Bir insanı iletişim mevkiinde işe almak istediğinizde karşılaşacağınız sorunlar genellikle yavaş cevaplar, yanlış bilgiler ve kafa karıştırıcı durumlar ve duygular oluyor. Yapay zekâları insanlara benzetmek yerine insani sorunlarla nasıl başa çıkılacağını göstermek tüm insanlığın yararına olur.
Örneğin kredi kartıyla ilgili bir konuda bankanın müşteri hizmetleri ile konuştuğunuz zaman sinirler gerilebiliyor. Müşteriler kızgınken, müşteri temsilcileri ne olursa olsun sakin kalmak zorunda oluyor ve bu da onları yoruyor. Burada yapay zekâların duygusuzluğu devreye girerse, yapay zekâ asıl o zaman amacına ulaşmış olur.
Eğer özetleyecek olursak; yapay zekânın geliştirilme amacı insana daha fazla benzemek değil, insana en iyi şekilde hizmet etmek olmalıdır.
