İnternetin sadece %0.03’ünün sıradan insanlar tarafından kullanıldığına ilişkin pek çok efsane dolaşıyor. Küresel çapta erişime açık olan internet ağlarına alternatif olarak gelişen bazı karanlık ağların varlığı biliniyor. Bu ağların potansiyeli ise asla net bir şekilde tanımlanamıyor. Sadece bilinen şey, bu katmanların hiç de masum işler için kullanılmadığı gerçeği.
ABD’nin popüler yayın kuruluşu Cracked, araştırmalarını “Pam” takma adıyla yapan bir bilim insanının ulaştığı korkunç verilerle ilgili bir içerik yayınladı. Söz konusu veriler, günümüzde artan çocuk kayıplarının gerçek yüzünü ortaya koyabilir. Zira araştırmalar sırasında ele geçirilen bilgilerin büyük kısmı, çocukların alıkoyulduktan sonra nasıl bir ortamda “köle” ticaretine kurban gittiklerini gösteriyor. Birazdan okuyacaklarınız, eğer internetin bu yüzü hakkında hiç bilgi sahibi değilseniz sizi biraz sarsacak.
5. Dark Web, bir tür pedofili topluluğunun aktif olduğu korkunç bir ortam:
Çocuk pornosu ile ilgilenen kişilerin Tor isimli tarayıcı ile ulaştıkları, bir nevi kendi Vikipedi servisleri olarak kullandıkları “H... C..dy” adında bir mecraları var. Buna ek olarak “3D....s” adını taşıyan bir de tartışma forumu bulunuyor. Ayrıca çocuk pornocularının son derece yüksek önlemlerle nadir şekilde üye aldıkları “7....n” isimli internet sitesi bulunuyor. Bu siteye girmenin tek yolu, mevcut bir üyeden davetiye almak. Pam lakaplı araştırmacı ise bu katmana Deep Web’te geçirdiği üçüncü gününün aradından davetiye alarak girebiliyor. İşte bu noktadan sonra elde ettiği gözlem verileri, tablonun daha da korkunç olduğunu gözler önüne seriyor.
*Adres isimleri sansürlenmiştir.
4. Bu ortamda “Çocuk Sevicileri” ve “Çocuk Tacizcileri” var:
Yukarıda adı geçen davetiye usulüyle üye alan 7....n sitesinin üye sayısı 90.000’den fazla. Sitenin veri tabanında gigabaytlarca çocuk pornasu bulunuyor. Kullanıcıların büyük çoğunluğu, sadece bu videolara erişim için sistemde bulunuyorlar, yüzlercesi ise sitedeki eğilimleri belirleyen forum kısmında faaliyet gösteriyor.
Sitedeki video kategorilerinden birisi, çocukların fiziksel şiddetle birlikte cinsel şiddete de maruz bırakıldıkları “Hurtcore” isimli bir kategori. Bu kategoriler forum sitelerinde düzenlenen anketler sonucunda belirleniyorlar. En korkunç detay ise sitenin bazı kullanıcılarının, bu videolarda çocuklara saldıran, cinsel istirmara maruz bırakan kişiler olmaları.
3. Bu sapkın oluşumun başında aileler var:
Araştırmacı Pam’a göre sitenin bazı kullanıcıları, kendi çocuklarını kurban eden ailelerin üyeleri. Hatta ebeveynlerin kendi çocuklarına yaptıkları zulmü kayıt altına alıp, videolar şeklinde paylaştıklarını söylüyor. Hatta “sarah....t” adındaki bir kullanıcı ile temasa geçen Pam, kendisinden çocukların bu şeyler için gönüllü olduklarına dair çarpık bir açıklamayla karşılaşmış. Bu kişilerin kendi çocuklarını pazarladıkları, hatta bu sırada bazı kuralları da yayınladıkları söyleniyor.
2. Akılınız yerinden çıkabilir: Araştırmacı, “Çocuk tacizleri el kitabı” adında bir bulguya rastlıyor:
Gerçek dünyada çocuk tacizcilerinin aldıkları cezalar, pek çok insanın tartıştığı bir konu. İnternetin bu katmanlarında ise hukuk işlemiyor. Hatta buradaki caniler kendi hukuklarını oluşturmuş durumdalar, yaptıkları işi kurallara döküyorlar ve el kitapları hazırlıyorlar. Alışverişler için bazı kripto para birimleri kullanılıyor.
Pam’ın gözlem verilerine göre söz konusu el kitaplarında “çocuk pornosu” yerine “shorthand” gibi çağrışım yapmayan kelimeler seçilmiş durumda. Bazı durumlarda konuşma trafiğinin asıl ticareti ortaya çıkartmaması için kısaltmalar öneriliyor. Kısacası topluluk tüm iletişim sürecini gizli kapaklı gerçekleştiren bir terör örgütü gibi yapılanmış durumda.
1. Bu ortamdaki cani tacirler, gizlilik konusunda çok profesyoneller:
Pam’a göre bazı çocuklara “rahatlatıcı ve kas gevşetici” ilaçlar veriliyor, bu ilaçlar çocukları yorgun ve uyuşuk bir hale getiriyor. Bu gözlem verilerinin ardından Pam, sürece mevcut hukuksal süreçleri de dahil edebilmek için geçerli delillere ulaşmaya çalışıyor. Konum bilgisi, kimlik bilgisi gibi hayat kurtarıcı verilerin peşinde koşan araştırmacı, gözlemlerini destekleyecek herhangi bir veriye ulaşamıyor.
Hukuksal olarak devletlerin ve güvenlik güçlerinin internetin bu yüzünde nasıl önlemler geliştirdikleri bilinmiyor.
