Çiftlik hayvancılığının yüz yıllar boyunca insanlığın faydalanabileceği bir şekilde kullanıldığı bir gerçek. Koyunlar ve inekler gibi hayvanlar, çiftlik hayatına uyum sağlasa bile insanları yediği bir hayvan daha var: ahtapotlar.
Bilim insanları, ahtapot çiftliklerinin asla kurulmaması gerektiğini, bunun sebebinin ise sadece bu hayvanların zekâları olmadığını, ayrıca çiftliklerin yaratacağı çevresel etkilerinin olacağını söyledi. Ancak bu çiftlikler faaliyet göstermeye başladı bile ve bir gıda maddesi olarak ahtapotlara olan talep de artış gösteriyor.
Ahtapot çiftlikleri
Vahşi doğada ahtapot avcılığı oldukça inişli çıkışlı seyrediyor ki bu da, tedarik sürecini güvenilmez hale getiriyor. Dünyanın birçok ülkesinde ahtapot çiftlikleri yapılıyor ve hatta genetikleri üzerinde oynamalar yapılıyor.
Ancak Issues in Science and Technology dergisinde çevre bilimci, filozof ve psikiyatristlerden oluşan bir grup bilim insanı, bu eylemin çevreye etkisinden bahsetti. Bu etkilerden bazıları ise şöyle: hayvan atıklarından doğan nitrojen ve fosfor kirliliği, ırk karışımı dolayısıyla hastalıkların yayılması ve doğal yaşam alanlarının kaybolması.
Ancak buradaki en büyük çevre endişesi, ahtapotların beslenme düzeni. Tıpkı çiftliği kurulmuş su canlısı gibi ahtapotlar da etobur, dolayısıyla beslenme düzenlerinde balık proteinine ve yağa ihtiyaç duyuyorlar. Ahtapot larvaları ise sadece canlı yemekler yiyorlar. Araştırmacılar, küresel balıkçılığın yaklaşık üçte birinin, diğer hayvanları beslemek için yapıldığını ve birçok balık yemi avcısının aşırı avlanmanın özneleri olduğunu dile getirdi.
Ahtapotlar, oldukça zeki canlılar
Aşırı avlanma, balık sayısının azalışı gibi sorunlar çözülse dahi, ahtapotları çiftliklerde tutmanın zalimce olduğu dile getiriliyor. Ahtapotlar, oldukça zeki ve problem çözme yeteneğine sahip olan canlılar. Ahtapotlar; kavanozları açabiliyorlar, insanları tanıyabiliyorlar, kendilerine daha önce verilen bulmacaları hatırlayabiliyorlar ve hatta akvaryumdan kaçabiliyorlar.
Ayrıca tutuklu kaldıkları yerlerde ahtapotların davranışlarında da değişiklikler gözlemleniyor. Bu canlılar, bu tür durumlarda yamyamlaşabiliyorlar ve kendi dokungaçlarının uçlarını yiyebiliyorlar ki bu da hastalıkların yayılmasına sebep olacaktır.
Şu an ahtapot çiftliklerinin önünde yavru hayvanları, yetişkinliğe kadar canlı olarak tutabilmek için bazı büyük zorluklar bulunuyor ancak teknolojik alandaki gelişmeler, bu zorlukların aşılmasına katkıda bulunabilir. Şu an bazı ülkelerde bu sorunlarla ilgili çalışmalar yapılıyor ve bilim insanların, bunların başlamadan bitmesini umut ediyor.
