'Arc shot' merkezdeki özneyi takip eden çekimdir. Başka bir deyişle kamera, çoğunlukla yarı daire ya da tam bir daire halinde konu etrafında dolaşır ve dramatik bir şekilde onu eylemin merkezine koyar. Muhtemelen bu teknik konusunda en popüler sahne The Matrix filminde, Neo'nun mermilerden slow-motion kaçtığı sahnedir.
Manzaranın etkisini en güzel şekilde yansıtan bu çekim açısı, genellikle tek bir seferde çekilir ve hem havanın, hem de manzaranın gücünü filmin temposuna ve sahnenin derinliğine harmanlamak konusunda son derece etkilidir. The Shining filminin açılış sahnesi de buna güzel bir örnektir.
Klasik ve etkili bir yöntem olan Dolly Zoom, 'Vertigo Efekti' adı ile de bilinir. Objenin, görüntünün ortasında tutulduğu teknikte kamera ileri ya da geri gitse de objenin boyutu değişmez, arka plan ise uzaklaşır, yakınlaşır ya da giderek bulanıklaşır. Bu konuda en bilindik sahneler ise Alfred Hitchcock imzası taşımaktadır.
Aslında ismi, bu çekimin her şeyini açıklamakta. Karakterin göz hizasının altından olacak şekilde çekilen bu açı, kaarktere daha baskın bir durum katar. Tehditkar veya korkutucu karakterlerde genellikle sahnenin etkili olması için bu açı kullanılır.
'Low-angle Shot' tam tersi olan bu açı, etki olarak da Low-angle Shot'ın tersine sahiptir. Tepeden çekilen açı, karakterin o anki küçüklüğünü, çaresizliğini ve güçsüzlüğünü de daha etkili şekilde yansıtır. En meşhur sahnelerden biri de Oliver Twist filminden.
"Tilt", kameranın basit bir dikey hareketini tanımlamak için kullanılan bir terimdi ve çekim, olağan bakış açısının neredeyse tam tersi şeklinde yapılarak görsel bir 'saptırma' oluşturulur. Bu çekim, ortamın garip ve olağandışı olduğu hissini yaratır.
Yatay hareketlerin oldukça sık kullanıldığı bu çekim tekniğinde yatay hareketler sonucu kamera önüne gelen her görüntü ya simetriktir, ya da asıl obje görüntünün tam ortasında kalacak şekildedir. The Grand Budapest Hotel bu çekim tekniği konusunda son derece güzel bir örnek.
Sıradışı bir teknik olan bu çekim tekniğinde hikaye görsel olarak tek bir odağa göre devam eder ve görüntünün, çerçevenin dışında yeni bir olay gerçekleşse bile kamera, odağındaki aynı objeyi takip etmeye devam eder. Bu çekim, izleyende arka planda olan biteni görebilmesine rağmen merkezdeki şeye odaklanmasını sağlayarak sahneye biraz gerginlik katabilir.
Özellikle iki karakterin diyalog sahnesinde konuşan karakterin suratı, karşısındaki karakterin omzunun üstünden görülecek şekilde çekilir. Oldukça yaygın olan bu çekim tekniği, Türk dizilerinde de genellikle başarısız şekilde kullanılmaktadır.
Görüş açısı çekim tekniği, sahneyi bir karakterin gözünden gösterir. Sahneyi sübjektif hale getiren ve seyirciyi bir karakterle tanımlayan, onu gördüğü her şeyi gösterdiği için kullanılan bir tekniktir. Pek fazla dillendirilmese de özellikle yetişkinlere özel, cinsel içerikli videolarda sıklıkla kullanılan bir çekim açısıdır.
Adından da anlaşılacağı üzere kuş bakışı şeklinde çekilen bu teknik, her ne kadar 'aerial shot (havadan çekim)' ile benzerlik gösterse de ikisi birbirinden farklıdır. Yine de bazı yönetmenler her iki tekniği geçişler ile birleştirerek ortaya farklı kompozisyonlar çıkarabilirler.
Görsel anlatım konusunda gerçek bir klasik olan iris çekim açısı, bir karanlığın genişletilmesi veya kapanması ile sahnenin başlamasında ya da sonlanmasında kullanılır. Özellikle sessiz filmlerin vazgeçilmezi olan bu teknik, izleyicinin dikkatini sahnenin belli bir yerine, sahnedeki belli bir unsura yoğunlaştırması konusunda oldukça etkilidir.
Genellikle vinç ya da benzeri yüksek bir araç ile çekilen bu açıda hareket halindeki nesne, senkronize şekilde takip edilir. Crane shot, betimsellik açısından da oldukça etkilidir.
Ana karakterin hareket ettiği sahnelerde onu görüntünün odak noktasında tutarak takip etmek için kullanılan bu çekim yöntemi, dolly ya da daha pürüzsüz sahneler için 'steadycam' kullanılarak çekilir. Bazen de elle tutulabilen kameralar, karakteri takip ederek bu yöntemde çekim yapar. Bu tekniğin temel etkisi, bir insanı veya nesneyi dinamik bir anın merkezine yerleştirmektir.
Adından da anlaşılacağı üzere uzun çekim, karakterlerin ya da olayın, kamera açısı ya da sahne geçişi olmadan tek seferde çekileceği sahnelerde kullanılan bir yöntemdir. Sinema ve televizyonda oldukça popler olan bu teknik, basit bir çekim tekniği olarak görülse de izleyicide nefes kesen bir etki uyandırır.
