Çünkü evet, onları çok sık kullanıyor ve bu yüzden de fazlasıyla benimsemiş bulunuyoruz. Şimdi bu deyişlerin orijinal yazılışlarına ve dilimizdeki telaffuzlarına bir bakalım...
- Ignem igni ne addas. (Ateşe ateş katma.) / 'Ateşe körükle gitme.'
- Quilibet est rex in domo sua. (Herkes kendi evinde kraldır.) / 'Her horoz kendi çöplüğünde öter.'
- Ad duo festinans neutrum bene peregeris. (İki işi aynı anda yaparsan, ikisini de yapamazsın.) / 'Bir koltuğa iki karpuz sığmaz.'
- Aquilam volare doces. (Kartala uçmayı öğretiyorsun.) / 'Boşa kürek çekiyorsun.'
- Argilla quidvis imitaberis uda. (Islak kil istediğin şekle girer.) / 'Ağaç yaşken eğilir.'
- Simia simia est, etiamsi aurea gestet insignia. (Altın kostüm de giyse, maymun yine maymundur.) / 'Eşeğe altın semer de vursan, eşek yine eşektir.'
- Unus vir, nullus vir. (Bir kimse, hiç kimsedir.) / 'Bir elin nesi var, iki elin sesi var.'
- Legatus non caeditur neque violatur. (Elçiye ne vur ne de söv.) / 'Elçiye zeval olmaz.'
