Google’ın, mekanik öğrenme sürecini hızlandırma adına, robotların birlikte çalışmaları ve öğrendiklerini birbirleriyle paylaşmaları esasına dayalı bir planı var. Google Beyin Takımı’ndan Sergey Monday, geçtiğimiz Pazartesi günü yayınladığı blogda “robotlar arası genel öğrenme” adını verdikleri bu projeden bahsetmiş.
Robotlara ev veya ofis gibi alanlarda kullanacakları, günlük yaşama dair temel komutları öğretmek bile geliştiriciler için oldukça can sıkıcı ve meşakkatli bir hal alabiliyor. İşte bu durumdan mümkün mertebe kaçınmak adına, Google Araştırmacıları iki farklı teknolojiyi bir araya getirme kararı almışlar. Robotların sahip oldukları veri ve yetenekleri çevrimiçi olarak aralarında paylaşmasına dayanan Cloud Robotics teknolojisi ve robotların direkt olarak birbirleriyle etkileşime girdikleri bir mekanik öğrenme uygulaması olan Deep Neural Networks teknolojisi.
Araştırmacıların yürüttüğü bir dizi deney sırasında, robotlardan verilen kol hareketini tekraren yapmaları istenmiş. Beklendiği gibi her bir robot, etraftaki nesnelerin çeşitliliğine ve konumuna göre kendi bireysel hareketini geliştirmiş. Ancak bunula da yetinmeyen Google Takımı, daha sonra robotlara, öğrendiklerini ortak bir havuzda toplamaları komutunu vermişler. Bu sayede de, her bir robot, bir diğer hareketi çok daha kısa sürede öğrenebilmiş.
Google Araştırmacılarına göre: “Robotların edindiği yetenekler, kapı açma veya nesneleri hareket ettirme gibi basit şeyler bile olsa bu, çok daha etkili ve hızlı bir öğrenme modeli. Ve robotlar bu sayede gelecekte bize günlük hayatta yardım edebilecek hale getirilebilir.”
Yaptıkları son deneylerden birinde Google Araştırmacıları, robotların 3 farklı senaryodaki davranışlarını gözlemlemişler.
Bunlardan ilkinde, robotlardan sahip oldukları komut dizinlerini kullanarak bir kapıyı açmaları isteniyor. Tamamen deneme-yanılma prensibine dayanan bu deneyde, kapıyı tekrar ve tekrar açmaya çalışan robotlar, gerçekleştirdikleri performansa dair verileri düzenli aralıklarla merkez sunucuya iletiyorlar (deep neural network). Gelen bu verileri toplayan merkez sunucu da, kapının açılması için gereken aksiyonlara dair yeni bir komut dizini oluşturuyor ve bu güncellenmiş dizini robota geri gönderiyor. Ve araştırmacılar şu sonuca varıyorlar: ”Robotlar, güncellenen veriler sayesinde verilen aksiyonu gerçekleştirmek adına daha doğru hareketler gerçekleştirebiliyor. Bu doğruluğun artması, yapılan tekrar sayısıyla doğru orantılı”
İkinci senaryoda ise robotlardan, deneme-yanılma yönteminin yanı sıra, ortamın, etraftaki nesnelerin ve bunlarla nasıl etkileşme girdiklerinin modellemelerini yapmaları isteniyor (kola kutusu nasıl bir şekil, nerede bulunuyor, bulunduğu ortamın şekli ne, sen kola kutusunu nasıl tutuyorsun vs. gibi). Kapı açma görevinin aksine robotlar bu defa yarattıkları bu modelleri direkt olarak aralarında paylaşıyorlar ve sonunda ortak bir model geliştiriyorlar. Aslında bu modelin geliştirilmesi tek bir robotla da mümkün ama burada robotların edindikleri veriyi aralarında paylaşması sayesinde bu süre oldukça kısalıyor.
Gelelim son senaryoya. Üçüncü senaryo, robotların insanlardan bir şeyler öğrenmesiyle alakalı. Bu deney, insanların dünyayla ve nesnelerle etkileşime girerken aslında çok sayıda önseziyi kullandığı ve eğer bu önseziler robotlara aktarılırsa öğrenme süreçlerin oldukça kolaylaşacağı düşüncesini temel alıyor. Deney sırasında, araştırmacılardan biri bir grup robota, farklı kapıları açma konusunda yardım ediyor. Başlangıçta tüm robotlar kapıyı açmak için kullanmak üzere aynı komut dizinine sahip olan robotlar insan yardımıyla edindikleri bu verileri yine ortak sunucuda topluyorlar. Son olarak robotlardan kapıları insan yardımı olmaksızın açmaları istendiğindeyse, önceki insan yardımından ve deneme-yanılma süreçlerinden edindikleri tecrübeyle tüm robotlar kapı açmayı birkaç saat içerisinde öğrenmiş oluyorlar.
Google Takımı’na göre; geliştirdikleri robotların yetenekleri henüz oldukça kısıtlı. Ancak gerek robotların gerekse de kullandıkları algoritmaların gelişmesinin yanında verilerin ortak bir havuzda toplanarak mekanik öğrenme sağlanmasının getireceği avantaj sayesinde robot teknolojisinin önü açık.
Belki George Jetgil’inki gibi bir eve sahip olmamıza daha çok var. Ama Google, robot teknolojisini günlük hayatlarımıza sokmaya kararlı görünüyor.
