Örneğin; birini bir masaya oturtup, önüne değişik renk ve biçimlerde oyuncaklar koyuyorsunuz. Ve o kişiye bunlara dair konuş diyorsunuz, o da sizi dinleyip konuşmaya başlıyor... (Bunlar önceden gerçekleştirilmiş bilimsel deneyler, bu deneylerde ortaya çıkan görüntü kayıtlarını analiz ederseniz, insanların el kol hareketine başvurmadan konuştuğuna şahit oluyorsunuz.)
Sonra ikinci bir kişiyi çağırıyorsunuz. Oyuncaklar yine masanın üzerinde, fakat 50 cm kadar uzakta duruyor. Ve bu kez kişinin konuşurken arada bir oyuncakları gösterdiğine tanık oluyorsunuz. Akabinde üçüncü bir kişiyi çağırıp masanın diğer ucundaki oyuncaklara ilişkin konuşmasını istiyorsunuz, bu sefer el kol hareketleri artıyor! Sonuncu kişiye ise masadaki oyuncakları bir müddet gösterip başka bir salona alıyorsunuz ve burada, az evvel gördüğü oyuncaklar hakkında konuşmasını istiyorsunuz. El kol hareketleri daha da fazla artık!
Bu tip davranışlar, yani abartılı ölçüde el kol ve beden hareketleri, yürüme vb. insanlar göremediği şeylere yönelik olarak konuşurken ortaya çıkıyor. (En çok da soyut kavramlarla uğraşan kişilerde görülüyor!) Aristoteles felsefesi (peripatetizm diye de bilinir) bir süre internette gezinip felsefecilerin ders kayıtlarını izlerseniz, bu yürüme hareketlerinden bol miktarda görürsünüz. İşte telefonla konuşurken oradan oraya yürümek de, söz konusu davranışın özel bir şekli oluyor.
