Geçtiğimiz sene The Astrophysical Journal dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre Samanyolu Galaksisi’nin sınırında birkaç bin tane tuhaf ve genç yıldız bulunuyor. Araştırmacılara göre bu yıldızlar, Samanyolu’nun en nihayetinde yutacağı bir çift cüce galaksi olan Büyük ve Küçük Magellan bulutlarından kopan parçalardan oluşuyor.
Samanyolu’nun uzak bir köşesinde bulunan bu yıldızların göze çarpmasının sebebi ise bu bölgenin çok fazla yeni yıldız üretmemesi. Yapılan analizlere göre ise bu yıldızlar görece oldukça gençler.
Galaksinin çok uzak bir köşesinde yer alıyorlar:
5 Aralık’ta yayınlanan araştırmanın başyazarı Adrian Price-Whelan, bu yıldızların keşfiyle ilgili olarak “Bu bölge, çok çok uzakta bulunuyor. Samanyolu’ndaki bilinen herhangi bir genç yıldızdan çok daha uzakta...” ifadelerini kullandı.
Yapılan daha ileri araştırmalar gösterdi ki bu yıldızlar, pek görülmemiş bileşenlerden oluşuyor. Dünya'ya ulaşan ışıklardan öğrenildiği kadarıyla bu kümede bulunan yıldızlardan en parlak 27 tanesinde alışılmadık derecede düşük metal yoğunluğu bulunuyor. Bu da bu yıldızları oluşturan materyallerin Samanyolu’nun dışından geldiğini gösteriyor.
Bu yıldızlar nereden geldi?
15 Aralık’ta aynı dergiden yayınlanan araştırmaya göre bu yıldızların en olası kaynağı, Megallanic Akım’ın güçlü bir uzantısı. Araştırmacılara göre en olası senaryo, bu akımdan bir gazın bir noktada Samanyolu’na geçmiş olduğu yönünde. Bu gazın oluşturduğu bir tür şok dalgası olan baskı, Samanyolu’nun kütle çekimiyle birleşti, Megallanic Akım gazının belli bir miktarını sıkıştırdı ve kendi kütle çekimi altında kümelendirdi. Bu olay bir kere gerçekleştikten sonra gaz kümesi yıldız oluşturabilecek kadar yoğunluk kazandı. Sonuç olarak da daha önce pek görülmemiş, genç, düşük metal yoğunluklu yıldızlar meydana geldi.
Araştırmacılara göre bu bulgular, Magellanic Akımı’nın uzayda tam olarak nerede konumlandığını bulma konusunda oldukça büyük bir önem arz ediyor. Araştırmacıların yeni bulunan yıldızlardan hareketle gerçekleştirdiği hesaplamalara göre akım, Samanyolu’ndan 90 bin ışık yılı uzaklıkta bulunuyor ki bu, akımın tahmin edilenden daha yakın olduğu anlamına geliyor.
Elde edilen yeni veriler, gök bilimcilerin Magellanic Bulut’unun ve akımının daha iyi bir modelini oluşturmasına yardımcı olacak. Araştırmacılara göre bu sayede sistemin ileride nereye gideceği ve geçmişte nasıl hareket ettiği öğrenilebilecek. Ayrıca bu bilgiler, Samanyolu’nun geleceği anlamada da oldukça önemli bir yer tutuyor.
