Karanlık maddeyle galaksi oluşumu arasındaki bağlantıyı bulmaya çalışan bilim insanları, Avrupa Uzay Ajansı'nın (ESA) Gaia misyonu verilerine göre Güney Yarımküre'den görülebilen nispeten büyük bir uydu galaksisi olan Büyük Macellan Bulutu'nun (LMC), Samanyolu'na ilk yaklaştığında kendi uydu galaksilerinden en az altısını getirdiği kanısına varmıştı. Son çalışmalara göre Samanyolu’nun, karanlık maddenin temel özelliklerini test etmek için kullanılabileceği belirtildi.
Fizikçiler tarafından öncülük edilen Kaliforniya Üniversitesi’nden bir araştırma ekibi, doğrudan gözlenemeyen ve ancak çevrelerinde neden oldukları etkiler sayesinde varlıkları anlaşılabilen karanlık madde alanına ilişkin bir çalışma yürüttü. Çok yönlü simülasyonlar kullanan bilim insanları, Kendiliğinden Etkileşimli Karanlık Madde (SIDM) Teorisi'ne işaret etti. Bu teorinin, Samanyolu Galaksisi’nin iki uydu galaksisi olan Draco ve Fornax’ta farklı karanlık madde dağılımlarını açıklayabileceği sonucuna varıldı.
Bilim insanları, karanlık maddeyi araştırdı:
Soğuk Karanlık Madde (CDM) olarak adlandırılan karanlık madde teorisi, yapıların içinde nasıl ortaya çıktığı da dâhil olmak üzere evrenin tamamına ilişkin bir açıklama getiriyor. Bununla birlikte CDM için galaksilerdeki çeşitli karanlık madde dağılımlarını açıklama konusu, uzun süredir devam eden bir zorluk olarak karşımıza çıkıyor.
Kaliforniya Üniversitesi’nden Hai-Bo Yu ve Laura V. Sales adlı araştırmacılar, Samanyolu’nda SIDM'nin alt halo kümelerinin evrimi üzerinde çalıştı. Bu arada alt halo kümeleri, uydu galaksilere ev sahipliği yapan karanlık madde kümeleri olarak biliniyor. Yu, “SIDM'nin, Draco ve Fornax'ın halolarında çeşitli karanlık madde dağılımları üretebileceğini bulduk. SIDM’de alt halo kümeleri ve Samanyolu’nun gelgitleri arasındaki etkileşim, CDM’ye kıyasla alt küme halolarının daha iç bölgelerinde daha fazla karanlık madde dağılımına yol açıyor” dedi.
Karanlık madde dağılımlarındaki soru işareti:
Draco kümesi, dokuz parlak Samanyolu uydu galaksisi arasında en yüksek karanlık madde yoğunluğuna sahip olanı. Fornax ise en düşük yoğunluğu barındırıyor. CDM'de karanlık madde parçacıklarının çarpışma yapmadığı ve her galaksinin bir karanlık madde halosu içinde bulunduğu varsayılıyor.
Fizik Profesörü Sales, çalışmaları sayesinde Samanyolu'nun uydu galaksilerinin farklı karanlık madde teorilerinin testlerini sağlayabileceğini ortaya koyduklarını ifade etti ve ekledi: “Kendiliğinden etkileşimli karanlık madde ve gelgit etkileşimleri arasındaki tesirin, SIDM'de yeni işaretler üretebileceğini gösterdik. Bu durumun, yaygın CDM teorilerinde olması beklenmiyor.”
Karanlık maddenin doğası büyük ölçüde bilinmiyor. Öyle ki karanlık madde normal maddenin aksine ışığı çekmiyor ve yansıtmıyor; bu da tespit edilmesini zorlaştıran bir etken. Aralarında fizikçiler ve astrofizikçilerin bulunduğu pek çok araştırma grubu, doğrudan ya da dolaylı yöntemlerle karanlık madde parçacıklarını belirlemek için çalışmalarına devam ediyor.
