Satürn’ün en büyük Ay’ı olan Titan, insanlığın Mars haricinde ilk elden keşfedebileceği birkaç yaşanabilir yerden biri. Nispeten radyasyondan arınmış olan Titan, sıvı ile kaplı (ama suyla değil). Enerji kaynağı olmasını sağlayan başka etkenler de var.
Araştırmacıların yaptıkları bir çalışma Titan’da bir koloniyi barındıracak kadar enerji bulunduğunu gösteriyor. İlk gidenler radyoaktif bozulumun avantajlarından faydalanmak için nükleer güç reaktörü inşa etmek zorunda kalabilirler fakat koloni üyeleri daha sonra hidrojeni asetilen ile birleştirerek (her iki element de fazlasıyla mevcut) bol miktarda bulunan hidrokarbon göllerden enerji elde edebilirler. Satürn’de güçlü dalgalar bulunduğu için aynı zamanda bol miktarda elektrik üretmek için türbinler de kullanılabilir.
Bazı üretim yöntemleri, diğerlerinden daha gerçekçi olabilir. Rüzgar gücü ancak atmosferin üst bölgelerinde gerçek anlamda etkin olarak kullanılabilir (Dünya’dakine oranla yaklaşık 10 kat daha etkin şekilde). Titan çok az güneş ışığı aldığı için çok sayıda güneş paneli gerektirir. Titan, uzay gemisinde çalışanlar için oldukça sevilir bir mekan olabilir zira metan fazlalığı bu gezegeni büyük bir yakıt deposuna dönüştürebilir.
Başka bir çalışma Titan’daki göllerin sondaj araçlarının sorunsuz şekilde inmelerine olanak sağlayacak denli sakin olduğunu belirtiyor.
Titan’a ayak basmak için on yıllarca sürenin geçmesi gerektiği kesin ve aynı zamanda aşırı soğuklar (-291F), düşük çekim gücü (0.15g) ve soğuk atmosferi gibi nedenlerden ötürü yaşam için pek ideal bir ortam değil. İnsanoğlunun Mars’a yapacağı seyahatin 2030 yılına kadar gerçekleşmesi beklenmiyor ve Titan, çok daha yakın ve çok daha sıcak.
İnsanoğlunun seyahat edebileceği gezegen ve aylar oldukça kısıtlı. Üstelik buralarda yaşanıp yaşanmayacağı belli değil. Dünya haricinde yaşanabilecek yer arayışı içerinde olan insanlığın seyahat için gemi ve habitat inşa etmeye başlamadan önce, ne gibi olanaklarla karşılaşacağının tespitini iyi yapması hayati önem taşıyor.
