Araştırmacılar, 200'den fazla kedinin DNA analizlerini yaptılar ve bugünkü ev kedilerinin atalarına kadar ulaştılar. Yakın Doğu ve Mısır'da başlayan evcilleşme maceraları, 9000 yıllık zaman dilimi içerisinde tüm dünyayı fethetmelerini sağladı.
Nature Ecology & Evolution dergisinde yayınlanan yeni çalışma, kedilerin kanepelerimize tünemeden, sabahları bizi uyandırmaya başlamadan çok önce ahırları, gemileri ve köyleri, hastalık taşıyan kemirgenlerden korumak için çalıştıklarını ortaya koyuyor. Fransa ve Belçika'daki araştırmacılar; Avrupa, Kuzey ve Doğu Afrika ve Güneybatı Asya'daki kedilerin dişlerinden ve kemiklerinden elde edilen DNA'yı analiz ettiler. Kalıntılar, Mezolitik Romanya'dan (Avrupa'daki Taş Devri'nin ortasında geçen dönem) 20. yüzyılın Angola'sına kadar uzanıyordu.
Ekip, kedilerin iki dalgada yayıldığını keşfetti ve kara yollarının yanı sıra, deniz ticareti yolları vasıtasıyla her kıtada yer aldıklarını açıkladı. IV-A olarak adlandırılan ilk grup, önce Güneybatı Asya'da ortaya çıktı ve sonunda M.Ö. 4400'de Avrupa'ya ulaşmayı başardı. Vahşi kedilerin atası Felis silvestris lybica, daha erken tarım toplumlarıyla birlikte evcilleşmeye başlamış.
İkinci kedi grubu IV-C, kedilerin kutsal sayıldığı eski Mısır'a egemenlerdi. Daha sonra, M.Ö. 1000’li yıllarda kediler, önce Roma İmparatorluğu’na ve diğer Akdeniz ülkelerine yayıldılar. Araştırmacılar, denizcilerin gemilerdeki kemirgen popülasyonlarıyla mücadele edebilmek için kedi taşıdıklarını belirtiyorlar.
İnsanların kendilerine ihtiyacı olduğunu keşfeden evcil kedilerin ataları, uyum sağlamak için tarihin her sahnesinde mücadele vermişler. Fizyolojik ve davranışsal olarak geçirdikleri evrim, onları vahşi görünümlerinden bugünkü ev kedisi görünümüne kavuşturmuş.
