NASA'nın en yeni gezegen avı teleskopu olan Transit Exoplanet Survey Satellite (TESS) ilk fotoğraflarını çekerek verilerini paylaşmıştı. Asıl soru şu: NASA'nın gözbebeği TESS kaç tane gezegen avlayabiliyor?
Bilim insanları, TESS'in arkasındaki yeni tahminlere dayanarak iki yıllık görevinde yaklaşık 10.000 gezegeni tespit etmesi gerektiğini öne sürdüler. Görevin odak noktası olarak bu gezegenlerin 3.500 tanesi ise Neptün'den daha küçük olmalı. Eğer TESS planlanan görev süresinden daha uzun kalmayı başarırsa bu tahminlerin de üstüne çıkacağı söyleniyor. Yapılan tahminler ise yeni bir veri setinden yararlanarak yapıldı ve 1.5 milyondan fazla yıldızın yerini belirleyen Gaia adlı devasa bir ölçüm grubu sayesinde bu verilere ulaşıldı.
NASA'nın Exoplanet Bilim Enstütüsünde gezegenler üzerine çalışan Jessie Christiansen, uzay gemisinin iki yıl sonra çalışmayı durdurması için bir nedenin olmadığının altını çizdi. Teleskopun uzaya gönderilme amaçlarının genişletilebileceğini ve bunun için üç farklı seçeneğin bulunduğunu söyledi. Yeni tahminler doğrultusunda kararın verileceğini de ayrıca belirtti.
Christiansen, Gaia tarafından yapılan bu haritanın TESS için oldukça değerli olduğunu ve bu harita sayesinde bir yıldızın ne kadar uzakta bulunduğunun anlaşılabildiğinden bahsetti. Yıldızın gözlenen parlaklığı ile bu bilgi eşleştirildiğinde ise bilim insanlarının, yıldızın büyüklüğünü anlayabileceğini söyledi. Bu bilgi de TESS'in daha küçük yıldızların etrafındaki gezegenleri tespit etme konusunda başarılı olduğunu düşünürsek, bilim insanları Gaia sayesinde TESS'in güçlü yönlerini ön plana çıkartabilecekler.
Yeni tahminler aynı zamanda, TESS'in ana görevi olan Neptün'den daha küçük 50 gezegenin kütlesini ölçmeye de yardımcı olacak. Elde edilen rakamlar sayesinde bilim insanları, 3.500 gezegenden kaç tanesinin küçük kayalık gezegen oldğunu anlayabilecekler.
Christiansen, "Güneşe bakan bir uzaylı uygarlığı olsaydınız, sekiz gezegenin tamamını göremezdiniz. Bu eğim yayılımının diğer güneş sistemlerinde nasıl göründüğünü tahmin etmeliyiz." dedi. Demek oluyor ki bu tahminler, diğer güneş sistmelerinin eğim yayılımını yani diğer gezegenlerin düz bir yörüngeden ne kadar kaçtığını kullanarak oluşturuldu. Bu sayede dışardan bakıldığında görülen sayı ile gezegen üzerinden bakıldığında görülen sayının farkı ortaya konmuş oldu.
Christiansen son olarak, "Bence bu ilk veri seridindeki gezegenleri bulmaya başlayabiliriz" dedi.
