Günümüzde üretilen ve kullanılan veri miktarı o kadar arttı ki, veri teknolojileri çeşitlenmeye başladı. Kaliforniya Üniversitesi’nden Yaniv Erlich ve New York Genome Merkezi’nden Diana Zielinski; insan DNA’sı modelini temel alan yeni bir veri depolama algoritması geliştirdiler. “DNA Çeşmesi” ismi verilen bu algoritma sayesinde ufak bir depolama aygıtına bir film, bir virüs ve bir işletim istemi sığdırdılar. Microsoft, Google, Amazon gibi dev firmalar; sıradan kullanıcılara ve iş dünyasına birçok bulut hizmeti sunuyorlar. Yine de veri depolama sorunu, teknoloji dünyasının en büyük sorunlarından. Bu firmalar, problemi çözmek için milyonlarca dolar harcıyorlar.
Yakın zamanda Columbia Üniversitesi’nin ve New York Genome Merkezi’nin ortak yayınladığı bir makalede yeni bir veri depolama yönteminin bulunduğu duyuruldu. Bu yöntem, bir gen bilimci olan Dina Zielinski ve bir bilgisayar bilimci olan Yaniv Erlich’in ortak çalışması sayesinde keşfedildi. İkili, günümüze kadar kullanılan veri depolama algoritmalarını incelediler. Bu algoritmalarda dosyalar 1 ve 0’lardan oluşan ikilikler şeklinde tutuluyordu. Sonrasında ise bir büyük ana dosya şeklinde sıkıştırılıyor ve kısa ikiliklere bölünüyorlardı.
Araştırmacılar, bu kısa dizgeleri rastgele seçip daha sonra sıralı biçimde yeniden birleştiren “DNA Çeşmesi” isimli algoritmayı geliştirdiler. Sonrasında bilgisayar bilimlerinde “iplik” denilen veri parçaları oluşturan algoritma ile bilgisayar verileri %100 hatasız bir biçimde çözümlendi. Araştırmacılar, bu “iplik”lerden 2 MB veri oluşturabilmek için 7000 dolar harcadılar. Ek olarak diğer bir 2000 dolar ise veriyi okuyabilmek için harcandı. Ancak bu maliyetler büyütülmemeli. Çünkü bu buluş gelecekte veri depolama işleminin daha hızlı ve kolay olması için çok büyük bir adım.
