Caps ya da popüler olan diğer adıyla “memes” dediğimiz kavram, artık akademik çalışmalara bile konu olacak kültürel etkiye sahip. Bir ülkeye hiç gitmeden sosyal medyasında dolaşan capslere göz gezdirerek, oradaki sosyal yapı hakkında bilgi sahibi olabilirsiniz. İnsanların nelere güldükleri, nasıl güldükleri ve hayata karşı bakış açıları capsler sayesinde açığa çıkıyor.
Ülkemizde caps adı verilen görseller, sözlük sitelerinin etkisiyle ve oradaki orantısız mizah gücüyle ortaya çıktılar. Hatta sosyal medyadan bile çok önce, caps paylaşımlarının yapıldıkları forum sayfalarını hatırlamak güç değil. Henüz interneti yeni keşfeden genç okuyucularımız için söyleyelim: Evet sosyal medya bir zamanlar yoktu.
Caps kültürü, küresel internet mizahının öncüsü olan 9gag gibi platformlar sayesinde akıllarda yer etti. Aslında üzerine biraz düşünüldüğü zaman, capslerin karikatürlerden ilham aldıklarını, hatta modern birer anlatı şekilleri olduklarını söyleyebiliriz. Sadece arkasında çoğu zaman el emeği ile gelen özgün bir çizim süreci yok. Capslerdeki tek özgünlük, anlatmaya çalıştıkları espriler.
Son birkaç aydır fırtınalar estiren bu görselin, dünyanın ilk capsi olduğu söyleniyor:
Fark ettiğiniz üzere acemice karikatürize edilmiş iki karakter var. 1920’lerde yayınlanan Judge (Yargıç) isimli popüler bir hiciv dergisi, küçük karikatürlerle aslında bugünkü caps kültürüne çok benzeyen işler yapıyordu.
1920’lerde çekildiğiniz bir fotoğraf, muhtemelen oldukça rahatsız edici olacaktır. Çünkü flaş ışığı niyetine patlayan kocaman bir ampul, ortaya çıkan duman ve tek pozluk hakkınız, eğer gerçekten yakışıklı ya da güzel göründüğü söylenen birisi değilseniz, kötü çıktığınızı garanti ediyordu. Altında yazan iki cümleden çıkartılacak anlam, bugünkülerden daha fazla. Çünkü o dönemlerdeki flaş ışıkları, profesyoneller tarafından patlatılabiliyordu. Yani “Hayal ettiğim - aslında olan” temasındaki sonucu bekleyip gördüğünüz o ara, trajedik bir şekilde uzundu.
