NASA tarafından geliştirilen süpersonik jetin test aşamasında yakalanan bir fotoğraf bir uçağın ses duvarını aştığında nasıl bir etki yarattığını gözler önüne seriyor. NASA, daha önce aldığı bir kararla süpersonik uçuşlara kısıtlamalar getirmişti. Bunun sebebi olarak ise insanların ses duvarının aşılması sonrasında çıkan gürültülere tepki vermeleri gösterildi. Daha sonra 2016 yılında NASA, QueSST (Sessiz Süpersonik Ulaşım) programı altında Lockheed Martin ile sessiz bir süpersonik jet tasarımı geliştirmeye başladı.
Fakat bugünkü uçuş sürelerini yarıya indiren uçak üretmek için bu teknolojiyi herkes kullanmadan önce, bilim insanları tasarlanmış olanı yapabileceklerini göstermek zorunda kaldılar. Bu nedenle, ajans hava akışı ve şok dalgaları gibi görünmez olan unsurları görselleştirmek için kullanılan "schlieren görüntüleme" yöntemini geliştirdi. NASA'nın tekniği, Celestial Objectif veya BOSCO'yu kullanarak Background Oriented Schlieren olarak adlandırılıyor. Tam boy bir teleskop ve özel hidrojen alfa filtreli kameralar kullanarak, arka planında güneş bulunan bir uçağın yarattığı dalga görüntülenebiliyor.
Yukarıda gördüğünüz fotoğraf bu teknikle, NASA'nın T-38 test uçağının 3 kilometre yükseklikte süpersonik hızlarla dolaştığı son test döneminde kaydedildi. NASA ilk olarak tekniği 2016'da test ettiğinde, uçaklar yaklaşık olarak 12 km yükseklikte uçtu ve çapı 100 metre olan bir alanı dolaştı. LBFD 2022'de teste başladığında 18 km yükseklikte uçacak ve bu zemin tabanlı kameralar için oldukça uzun bir mesafe ve bu yüzden fotoğrafların ikinci bir jetden alınması gerekecek. Bu yapılan testler başka bir uçak içerisine yerleştirilecek küçük kameralarla bu fotoğrafların çekilebileceğini kanıtladı.
Konuyla ilgili bir de videomuz var:
