Bizler Dünya’dan sadece Ay’ın bir yüzünü görebiliyoruz ve bunu 1959 yılında Sovyet uzay aracı Luna 3, Ay’ın karanlık tarafının fotoğrafını gönderene kadar da bilmiyorduk. Gezegenimizin uydusunun sadece bir tarafını görebildiğimiz bu duruma kütle çekim kilidi adı veriliyor. Dünya ile Ay’ın birbirine yakın olması ve birbirlerine yerçekimi gücü uygulamaları sebebiyle gerçekleşiyor.
Her iki tarafın da dönüşünü yavaşlatan bu gelgitsel güç, Ay’ın dönüşünü, oluşumundan kısa bir süre sonra yörüngesel hareketiyle eşit hale getirdi. Ay, Dünya etrafındaki bir turu ile kendi ekseni etrafındaki dönüşünü aynı süre içerisinde gerçekleştiriyor: 28 günde. Biz buradan baktığımızda sürekli olarak Ay’ın aynı yüzünü görüyoruz. Ay’dan bize bakıldığında ise biz de sürekli gökyüzünde görünüyoruz.
Ay’ın aydınlık tarafı üzerinde çalışmalar yapılabildi çünkü bu yüzü görebiliyoruz. Ayrıca Ay’a inen astronotlar uydumuzun aydınlık tarafına indi, oradan NASA ile iletişime geçti ve Apollo görevinde toplanan tüm örnekler bu taraftan toplandı.
Ohio Eyal Üniversitesi'nden Wayne Schlingman'a göre Ay'ın karanlık yüzü bulunmuyor. Bunun sebebiyse Ay’ın öteki tarafının bizim bakış açımızla görülebilir konumda olmaması. Aslında Ay'ın her yüzü, tıpkı Dünya’daki gibi gece ve gündüzü yaşıyor.
Modern uydularla birlikte gökbilimciler, Ay’ın yüzeyinin bir haritasını çıkarmayı başardı. Ayrıca Çin tarafından gerçekleştirilen Chang’e 4 ile birlikte ilk kez Ay’ın öteki tarafına bir görev gerçekleştirilmiş oldu. Araştırmacılar, Aitken Basin’e (Güney Kutup) giden Chang’e 4’ün, kraterin yüzeyiyle ilgili soruları cevaplamasını ve Ay toprağında bir şeylerin yetiştirilip yetiştirilemeyeceğini test etmesini bekliyor.
Bilim insanları, Ay’ı her geçen gün daha da çok tanımaya başladı ve tanımaya da devam ediyor. Chang’e 4, TV ve radyo yayınları gibi insan aktiviteleri sebebiyle Dünya’da ölçülemeyecek olan, Güneş’ten ve ötesinden gelen düşük frekanstaki radyo ışıklarını gözlemleyecek.
Rover göreviyle, Ay’ın tüm tarafları araştırılıyor, 2009’da NASA’nın LCROSS uydusu, Ay’ın kuzey ve güney kutuplarında su olduğunu keşfetti. Araştırmacılar, şimdi de Ay’ın hiç gün ışığı görmemiş kutup kraterlerini keşfetmeye oldukça yakın. Bu kraterler Güneş ışığının ulaşamayacağı kadar derin ve ücra köşelerde. Yani Ay’ın kesinlikle karanlık noktaları fakat tamamen bir yüzü karanlık değil.
