1896 yılında, yani günümüz motor teknolojileri ve anlayışından oldukça uzak bir zaman diliminde Gustav Mees isimli bir mühendis, “desmodromik valfli motor” adında bir sistem geliştirdi. Bu sistem, ilerleyen yıllardaki pist yarışlarında pek çok firmanın tercihi oldu. Motorun sesi dikiş makinesini andırıyordu, günümüzde ise bu sistem hala Ducati motorlarında kullanılıyor.
1914’den 50’lere kadar Grand Prix yarışlarında kullanılan desmodromik valfli motorlar, 1954 ve 1955’te Mercedes’in Formula 1 araçlarında yer aldılar. Bu araçlarla söz konusu sistemin en işlevsel motorları geliştirildi. Desmodromik valflerin asıl yükselişi ise 1956 yılında Ducati tarafından sahiplenilmesiyle oldu. Birazdan Ducati motorlarının neden diğerlerinden farklı olduğunu öğreneceksiniz.
Fabio Taglioni isimli Ducati mühendisinin geliştirdiği Ducati 1”25 Grand Prix motosikleti o kadar başarılı oldu ki, ardından Ducati 125 Desmo isimli bir imza modeli de geliştirildi. Firma bu sistemin potansiyelini fark etmişti. 1968’den beri tüm AR-GE faaliyetleri desmodromik motorlar üzerine odaklandı, sayısız patent alındı.
Geleneksel sistemdeki yaylı valfler, yayın sorun çıkarmasıyla sık sık arızalanıyorlardı. Özellikle yüksek devirli hız motorlarında valf çok ciddi bir sorun teşkil ediyordu. Ducati yatırımlarının meyvesini topladı, dünyanın en sağlam motorlarını üretmeye başladı.
Desmodromik motorlarda, motorun dönüşle hızı yayların açılıp kapanmasına bağlı değildir. Yay bulunmadığı için fiziksel sorunlar ortadan kalktığı gibi, desmo adı verilen piston benzeri yapıların dönüş hızı doğrudan motora etki eder.
Ducati, son 50 yıldır bu motor sisteminin tek uygulayıcısı. Aynı zamanda günümüz Ducati motosikletlerindeki mükemmelleştirilmiş versiyonlarıyla uzun süreli sorunsuz kullanımlar sunuyor.
