Guardian Gazetesi'nin dünyaca ünlü editörü Samira Ahmed, Nokia 3310 ile geçirdiği günleri okuyucularına aktardı. Samira Ahmed, gerçekten de büyüleyici bir deneyim yaşamış.
"Nokia'ya yaptığım gezinti adeta bilişim gazeteciliği için James Bond'un Q'un laboratuarına yaptığı bir geziyi andırıyordu. 2000 yılına adım attığımızda Channel 4 News'de geçirdiğim ilk gündü ve yol boyunca karanlık ve penceresiz bir aracın garajına gömülen bir pakete uzaktan tanık olmuştum: Gümüş, ince ama güven verici derecede sağlam, ağırlık ve Bluetooth seçeneği. Bluetooth da ne anlama geliyordu? Cihaz, bir de pek fazla kullanmadığı bir şarj cihazına sahipti. James Bond gibi nemde bir el kitabını okumaktan da hiç hoşlanmadım. Nokia 3310, içgüdüsel olarak kulladığım bir telefonu. "Candy Bar" tasarımı o kadar güven verici bir şekilde cebime sığmıştı ki... Tıpkı James Bond'un Beretta'sı gibi.
Nokia 3310, sevilen ve 'yok edilemez' cep telefonu küllerinden doğacak
3310 muhteşem bir kapasiteye sahipti. 3610 gibi gibi aşırı gelişmiş telefonlar bile bir şekilde onun dengi değildi. 3310, fonsiyonları açısından neredeyse ölümsüzdü. 3310'un tüm fonksiyonları gerekli değildi, Nokia bunları hatırlatmayı teklif ederek telefon belleğinin gücünü fark ettirdi. 250 adet numara kaydedebiliyordu ve zamanın şartlarına göre harika oyunlar oynabiliyordu. Oyunlar için vaktim olmamasına rağmen yeteneklerine hayret etmiştim. Kimin 250 numaraya ihtiyacı olabilirdi ki?
Diğer bir muazzam beceri fiziksel klavyeydi. Pek çok telefonda fiziksel klavye vardı ama hiçbiri 3310 seviyesinde değildi. Tuşlar ergonomonik, yeterli boyutta ve son derece hızlı tepkime süresine sahiptim. Daha hüçük bir QWERTY klayve isteyebilirdim ama kimin ihtiyacı olabilirdi ki? Bir an James Bond'u oynayan Roger Moore'un karşıma çıkacağını düşündüm. Yüksek tuş hızı ile uluslararası mesajlaşma şampiyonalarına girmeyi ciddi olarak düşünmeye başladım. Bir manifatura atölyesinde çalışırken, kanatlarını çırpmakta olan bir sinekkuşunun yoğunluğunda yaşıyormuşum gibi hissettim. Jack Schaefer'in kovboy dostu gibi, Shane gibi "iyi bir aletle iyi bir adam" olmuştum.
Nokia bataryası haftalar sürecek bir ömre sahipti. Günler geçmişti ve ben hala iletişim kuruyordum. Elbette e-postalar her zaman Nokia için bir seçenekti, ancak hareket halindeyken e-postalara kimin ihtiyacı vardı? Elimde bir zarfla kapatılmaması gereken harika bir cihaz vardı.
Kısa bir süre hapis yattım. Çok hafif ve birkaç günlük bir cezaydı. Ancak telefonuma kavuşmak için, adeta hücremin taşlarını tırmaladım. Aradan 10 yıl geçtikçen sonra BlackBerry'in "Siren" benzeri çağrısına kapıldım. Bu hala pişmanlık duyduğum bir eylem. Bir efsane şimdi yeniden doğuyor. Umarım atasının yarısı kadar bile başarılı olabilir."
