Dünyanın en güçlü teleskoplarının yapacak çok işleri var ve oldukça yoğunlar. Ancak bazen hava bulutlu ya da ay çok parlak olduğunda, yani gözlem yapmak için doğru ortam bulunmadığında bu teleskoplar, daha basit şeyleri gözlemlemek için kullanılıyorlar ve ortaya harika şeyler çıkıyor.
Oldukça güçlü teleskoplar karanlık madde, karanlık enerji, Dünya’ya yaklaşan göktaşları, yaşanabilir başka gezegenler ve yıldızların oluşum süreci gibi evrenin gizemlerle dolu yapısını çözmeye yardım ediyorlar. Arada bir mola vermek zorunda olduklarında ESO’nun (Avrupa Güney Gözlemevi) “Kozmik Mücevherler Programı” için kullanılıyor. Programda, görsel olarak ilginç veya merak uyandıran ve başka hiçbir yüksek kaliteli görüntülerin bulunmadığı nesneleri seçer. ESO gibi Hubble Miras Proje’si de benzer şeyleri hedefler.
Oldukça yüksek kaliteli teleskoplar sayesinde elde edilen görüntü; galaksinin tozla kaplı yıldız oluşum bölgelerinin geniş sarmal kollarını gösterir. Sarmal kolun bir kısmı, uzak geçmişte başka bir galaksiyle karşılaşması nedeniyle gerilip şekilsizleşmiş. Bir dizi sıcak genç yıldızla da çevresi aydınlatılıyor.
ESO tarafından toplanan görüntüler genellikle yeni bilimsel veriler sağlamıyor. Ancak daha önce görüntülenmemiş nesnelerin çekiminin yapılması, inanılmaz bir görsel şöleni ortaya çıkarıyor.
