Sık sık uzayda bulunan Dünya benzeri gezegenler ve yaşamı destekleme potansiyeline dair haberler çıkıyor ve biz de bu haberleri okurlarımıza ulaştırıyoruz. Bilim insanları için bu gezegenleri keşfetmek oldukça zor. İlginç ve zorlu süreçlerin ardından astronomlar, gördükleri çok küçük bir ışık parçasından yola çıkarak bir gezegenin yaşama izin verip vermeyeceği konusunda çıkarımlar yapıyor.
Durumu bir de diğer taraftan düşünelim. Uzayda bir yerlerde küçük, sevimli bir uzaylı ırkı yaşadığını varsayalım. Bu ırktan astronom Grubil, uzayda kendi hayali gezegenleri Vitrozyal’ın bir benzerini arıyor olsa ve teleskobunu Samanyolu Galaksisi’nin kıyısında dönen bir yıldız sistemine çevirmiş olsa ne görürdü?
Araştırmacılar, gezegenimizin uzaylıların gözünde nasıl görünüyor olabileceğini görmek için Dünya’nın, NASA’nın Derin Uzay İklim Gözlemevi (DSCOVR) uydusundan gelen 10 bin görüntüsünü kullandı. DSCOVR, tam olarak gün dönüm çizgisinin üzerinde bulunuyor. Araştırmada kullanılan görüntüler, 2016 ve 2017 yıllarına ait.
Uzaylı astronomların gördüğü görüntüyü canlandırmak isteyen araştırmacılar, her bir görüntüyü tek bir parlaklık noktasına dönüştürdü ve görüntüleri peş peşe ekleyerek gezegenimizi 2 yıl boyunca inceleyen bir araştırmacının ne göreceğini ortaya çıkardı.
Karaların ve bulut yapılarının veriye nasıl etki ettiğini ortaya çıkaran araştırmacılar, Dünya’nın dönüşünü de hesaba katarak yukarıda gördüğünüz kontür haritasını meydana getirdi. Harita, yakın zamanda The Astrophysical Journal Letters’ta yayımlanacak.
Görseldeki siyah çizgiler, kara parçaları için medyan değerlerini gösteriyor ve takribi kıyı şeridini oluşturuyor.
Bu çalışma elbette ki Grubil için değil, bizim araştırmacılarımız için yapıldı ve asıl amacı da başka bir gezegeni incelerken yaşanabilir olup olmadığı, gezegende su bulunup bulunmadığı konusunda daha iyi çalışmalar yapmak.
