İnsanlık, medeniyetler kurmaya başladığı ilk andan itibaren gökyüzüne bakmaya ve gök cisimlerini dev bir takvim olarak kullanmaya yönelmiştir. O dönemlerde yıldızların konumun insanlara nehirlerin ne zaman yükseleceğini, av hayvanlarının ne zaman nereden geçeceğini ve diğer olayları haber veriyordu.
Açıklanamayan hemen her olayın doğaüstü güçlere ve tanrılara bağlandığı bu dönemde, çok tanrılı dinler ve onların panteonları da kendilerine yıldızlarda yer buluyordu. Çoğu takım yıldız, ismini mitolojilerden alıyordu. Çıplak gözle görebildiğimiz yapılar olan gezegenler de tanrıların isimlerini taşıdı. Bu gelenek daha sonra da devam ettirildi. Tek istisna Dünya oldu. Her ne kadar William Herschel 1781’de yeni bir gezegen keşfettiğinde adını Georgian Sidus (George’un yıldızı) koymak istediyse de, gelenek bozulmasın diye bir başka astronom Johanne Bode ona Uranüs ismini önerdi.
Merkür
Merkür’ün ismi, Roma’nın haberci tanrısından geliyor. Bunun sebebi ise gece gökyüzünde hızla hareket eden bir gezegen olması. Merkür’ün bir yılı, 22 Dünya gününde tamamlanıyor. Gezegen yüzeyi epey sıcak olsa da kraterlerinde sulu buz bulunması oldukça ilginç bir durum. Yukarıdaki görüntü, 1974’te NASA’nın Mariner 10 aracıyla çekildi.
Venüs
“Erkekler Mars’tan, Kadınlar Venüs’ten” deyişinin de nedeni olan bu gezegen, aslında Dünya’ya epey benzerdi ancak daha sonra yaşanmaz hale geldi. En sıcak gezegen olan Venüs, gece gökyüzünde parladığı için ona Aşk Tanrıçası’nın adı verildi. Halk arasında da gezegene Çoban Yıldızı, Seher Yıldızı, Zühre ve Çolpan isimleri de veriliyor. Bu gezegen diğer gezegenlerin aksi yönde döner.
Dünya
Gezegenimizin isminin herhangi bir tanrı ya da tanrıça ile bir alakası yoktur. Bizim kullandığımız Dünya sözcüğü Arapça’dan gelmektedir ve “aşağıda, beride olan” kökeninden gelir. Sözcük Arapça’da dişil bir sözcüktür.
Mars
Gece gökyüzüne bakıp kızıl bir gezegen gören Romalılar için bu gezegenin hangi tanrıyı işaret ettiği gayet açıktı: Savaş tanrısı Mars. Gerçekte ise Mars’a rengini veren şey kan değil, toprağında bol miktarda bulunan demir oksit yani pas idi. Bu görüntü, NASA’nın Vikinger aracından 1998’de çekildi.
Jüpiter
Jüpiter, Güneş Sistemi içerisindeki en büyük gezegendir ve sahip olduğu devasa kütle çekim, sistemimizin şekillenmesinde önemli rol oynamıştır. Uzayın bambaşka bir köşesinden gelen bir araştırmacı olsa sistemimizi muhtemelen “Güneş-Jüpiter sistemi” olarak adlandırırdı. Bu kadar önemli bir gezegene de tanrıların kralı olan Jüpiter’in ismi verilmişti. Görüntüyü ise Hubble Uzay Teleskobu çekti.
Satürn
Etrafında halkaları olan, Güneş Sistemi’nin en özgün gezegenlerinden biri Satürn, ismini tarım ve zenginlik tanrısından alıyor. NASA’nın Cassini aracı, bu görüntüyü 2017 yılında çekmişti.
Uranüs
Antik dönemde yaşayan insanların mavi rengi göremediği uzun süredir konuşulur. O dönemde deniz ve gökyüzünün yeşilin bir tonuna sahip olduğu düşünülürdü. Mavili-turkuazlı renge sahip olan gezegene de Gökyüzü Tanrısı Uranüs’ün adı verilmişti. Gezegenin fotoğrafı NASA’nın Voyager 2 aracı ile çekilmişti.
NASA Uranüs'ün Etrafında Bir Bulut Tabakası Keşfetti
Neptün
Mavimsi gezegene gökyüzü tanrısının adını verdikten sonra, masmavi gezegene isim vermek için de deniz tanrısı Neptün’den ilham almak gayet normaldi. 1846’da keşfedilen bu buzlu gezegen, Voyager 2 aracı tarafından görüntülenmişti.
Plüton
Önce gezegenlikten çıkarılan, sonra gezegenliğe geri alınan ve hemen ardından tekrar gezegenlikten çıkartılan Plüton, gönüllerde 9. gezegen olmaya devam ediyor. Üstünde devasa bir kalp bulunan gezegene sempati duymamak zor. Plüton’u yalnızca bir defa ziyaret ettik ve bu fotoğraf da o ziyaretten.
