Altı yıl önce Rusya’daki Çelyabinsk bölgesine düşen ateş topundan sonra son 30 yılın en büyük meteoru, geçtiğimiz yılın Aralık ayında atmosferde patladı.
Meteorun şimdiye kadar fark edilememe sebebi ise Rusya’nın Kamçatka yarımadası yakınlarında, Bering Denizi üzerinde patlamış olması.
Göktaşı patlaması sırasında ortaya çıkan enerji ise oldukça büyük oldu ve 2. Dünya Savaşı sonunda ABD’nin Hiroşima’ya attığı atom bombasından 10 kat fazla bir enerji açığa çıktı.
NASA’dan gezegen savunma yetkilisi Lindley Johnson, BBC’ye verdiği demeçte bu boyutta bir ateş topunun her asırda 2-3 kere gelmesinin beklendiğini belirtti.
Göktaşı atmosfere girdiğinde saniyedeki hızının 32 kilometre, açısının ise 7 derece olduğu belirtilirken uzunluğu da birkaç metre olarak ifade edildi. Göktaşı, yüzeye 25,6 kilometre kala, 173 kiloton enerjiyle infilak etti.
NASA’da cisim gözlemleme programı müdürlüğü görevini yürüten Kelly Fast, bu patlamada ortaya çıkan enerji salınımının Çelyabinsk’teki patlamanın yüzde 40’ı kadar enerji ortaya çıkardığını söyledi.
Dr. Johnson, ateş topunun bölgeden geçen uçak rotalarına yakın bir noktadan atmosfere girdiğini ve uçakların bir şey görüp görmediğini sordu.
2005 yılında ABD Kongresi, NASA’dan 140 metre ve daha büyük, dünyaya yakın gök taşlarının yüzde 90’ını bulmasını istemiş ve son tarih olarak da 2020 yılını göstermişti. Bilim insanları ise bu görevin 30 yıl daha süreceğini söylüyor. NASA, cisimler gezegenimize yaklaştığında nereye düşeceğini ise hesaplayabiliyor.
NASA, büyük meteorları bulmak ve gözlemlemek için NeoCam adlı bir teleskop geliştiriyor. Ayrıca bu iş için bütün teleskopların ve uzay merkezli gözlemevlerinin de içinde bulunduğu bir ağın inşa edilmesi büyük önem arz ediyor.
